Ανυπότακτο Αγρίνιο

Γράφει η Ελένη Πριοβόλου   Προσωπικά δεν μου αρέσουν οι παράτες, τα αλλαλάζοντα κύμβαλα των τελεταρχών, η αμήχανη άγνοια παιδιών και εφήβων.  Θα προτιμούσα να γνωρίζουν οι νέοι τι ακριβώς γιορτάζουν, τι καθεστώς υπήρχε όταν τα 15χρονα έτρεχαν να καταταγούν για την Αλβανία δηλώνοντας ότι είναι 18. Να ξέρουν ποιοί συνεργάστηκαν με τους φασίστες και πως έτρωγαν με χρυσά κουτάλια, όταν τα νιάτα μας έδιναν τη ζωή τους στα πεδία των μαχών και την αντίσταση. Οι νέοι να ξέρουν για το ΕΑΜ και την ΕΠΟΝ. Να ξέρουν για τις προδοσίες και τις ανίερες συμμαχίες. Και ναι με γνώση και όχι με πατριδοκαπηλία να τραγουδούν τον ύμνο στην ελευθερία και να υψώνουν τη σημαία.  Τέτοιες μέρες είμαι προβληματισμένη και σκυθρωπή ακόμα και αν εκεί έξω οι καιρικές συνθήκες ευνοούν τις παρελάσεις.  Στη φωτό, ο πατέρας μου και ο θείος μου, ο αδελφός του, στην επιστροφή από την εξορία. Έφυγαν στα 20 για τη Μακρόνησσο και επέστρεψαν στα 30 από την Ικαρία. Και όπως ειρωνεύτηκε ένας υπέρ πατριώτης γείτονας, χαριτολογώντα

Γράφει ο  Στέλιος Μερμίγκης  Mε αφορμή την χθεσινή ημέρα, την 25η Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού, διαβάζω ειδήσεις που αφορούν δράσεις για πρόληψη, ενημέρωση και ευαισθητοποίηση από κάμποσους φορείς και συλλόγους. Είναι προφανές ότι δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς για την αναγκαιότητα της πρόληψης και το τεράστιο ατομικό και κοινωνικό όφελος αυτής. Η πρωτοβουλία της Φώφης Γεννηματά μαζί με άλλες βουλευτίνες το 2017 απέδωσε καρπούς με τη δημιουργία νόμου από την τότε ηγεσία του υπουργείου υγείας για την συνταγογράφηση της ψηφιακής μαστογραφίας για γυναίκες άνω των 40 ετών. Αργότερα το 2020 ο Μητσοτάκης προσπάθησε να καπηλευτεί τον ήδη υπάρχοντα νόμο ως δικιά του πρωτοβουλία αλλά εισέπραξε πληρωμένη απάντηση από την Γεννηματά μέσα στο κοινοβούλιο. Το μέγα ζητούμενο σήμερα είναι να απαιτήσουμε από την πολιτεία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και να δημιουργήσει οργανωμένα δημόσια κέντρα όπου η κάθε γυναίκα θα αντιμετωπίζεται με τη δέουσα επιστημο

Ε ρε κάτι χρήσιμα λάθη! Μπήκαμε σήμερα για τις ανάγκες του ρεπορτάζ στο YouTube να ξαναδούμε 2-3 αποσπάσματα από την βιντεοσκόπηση της τελευταίας συνεδρίασης το δημοτικού συμβούλιου (ξέρετε: αυτής της συνεδρίασης με τους κοριούς και τις αποκαλύψεις του προέδρου της ΔΕΥΑ για τον τρόπο με τον οποίο από τη μήνυση κατ’ αγνώστων περάσαμε στη μήνυση κατά του αντιπροέδρου της επιχείρησης) και χωρίς καμία έκπληξη διαπιστώσαμε ότι στο κανάλι του δήμου Αγρινίου δεν υπήρχε ούτε δείγμα από τη συγκεκριμένη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Όπως πληροφορηθήκαμε το βιντεοσκοπημένο υλικό της συγκεκριμένης συνεδρίασης σβήστηκε από λάθος!!! Διασώθηκε μόνο ο ήχος και αυτή τη στιγμή καταβάλλονται προσπάθειες να ανέβει στο κανάλι του Τμήματος Πληροφορικής του Δήμου Αγρινίου, ένα βίντεο με μία στατική φωτογραφία (της αίθουσας μάλλον του δημοτικού συμβουλίου) με όσα ειπώθηκαν μόνο. Μάθαμε επίσης ότι έγινε ερώτημα στο YouTube, αν στη βάση δεδομένων του κρατάει αντίγραφα των μεταδόσεων που πραγματοποιού

Ενημέρωση θα ζητήσει το «Ανυπότακτο Αγρίνιο» για την υπόθεση της παρακολούθησης του γραφείου του προέδρου της ΔΕΥΑ Αγρινίου Του Δημήτρη Παπαδάκη Στο «Δυτικά Fm 92,8» μίλησε στον απόηχο των δημοτικών εκλογών ο δημοτικός σύμβουλος του Ανυπότακτου Αγρινίου Λευτέρης Τηλιγάδας, σχολιάζοντας το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά και την υπόθεση της ΔΕΥΑ Αγρινίου και της καταγγελίας για παρακολούθηση του προέδρου της. Μιλώντας στην εκπομπή «Πίσω από τις γραμμές» του Δημήτρη Παπαδάκη ο Λευτέρης Τηλιγάδας για αυτή την πρωτοφανή για τα τοπικά δεδομένα υπόθεση είπε πως «αυτά είναι απαράδεκτα, αλήτικα πράγματα» και υπογράμμισε την ανάγκη «αυτό το ζήτημα να ξεκαθαρίσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, χθες!». «Το πρωθυπουργικό γραφείο από ό,τι αποδεικνύεται έχει πιστούς οπαδούς και στο Αγρίνιο, το Predator κάνει κανονικά τη δουλειά του» είπε ακόμη ο Λ. Τηλιγάδας κάνοντας μάλιστα και ένα παραλληλισμό με την υπόθεση των υποκλοπών. Όπως εξήγησε ο Λευτέρης Τηλιγάδας «επειδή βρισκόμαστε στο προανακριτικό στάδιο κ

  Το Ανυπότακτο Αγρίνιο δηλώνοντας την αντίθεσή του στις επιχειρήσεις ενός   κράτους δολοφόνου , που για χρόνια κρατάει φυλακισμένους σε μια στενή λωρίδα γης γυναίκες, παιδιά και άμαχο πληθυσμό, συμμετέχει απόψε (Πέμπτη 19/10/2023) στις 07.00 στη συγκέντρωση –διαμαρτυρία που οργανώνει το Εργατικό Κέντρο στον πεζόδρομο της Παπαστράτου (πρώην Public ) και καλεί όλους τους δημότες και κατοίκους του δήμου Αγρινίου να στηρίξουν με την παρουσία τους αυτή την πρωτοβουλία-συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου. Για το Ανυπότακτο Αγρίνιο Η Συντονιστική Επιτροπή

  Στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής, το Ανυπότακτο Αγρίνιο δεν κατάφερε να πιάσει το όριο του 3%, που θα τού επέτρεπε να συνεχίσει να εκπροσωπείται στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας. Η πρωτοφανής πόλωση, με αποκλειστική ευθύνη των δύο παρατάξεων που τελικά υπερίσχυσαν, ο νόμος του πρώην αρχηγού της ΕΠΕΝ και νυν υπουργού Εσωτερικών κ. Βορίδη που περιόρισε τις επιλογές πολλών συμπολιτών μας, η παντελής έλλειψη συζήτησης με πολιτικούς όρους που ευνόησε τις κενές περιεχομένου καμπάνιες των ισχυρών επικοινωνιακά συνδυασμών, είναι κάποιες από τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα.   Σε όλα τα παραπάνω αν προσθέσουμε και την αδυναμία εκ μέρους μας να επικοινωνήσουμε τα όσα σημαντικά έχουμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια, τόσο με τις παρεμβάσεις μας στο Δημοτικό Συμβούλιο, όσο και στην κοινωνική και πολιτική ζωή της πόλης, τότε έχουμε μια αρκετά καλή εξήγηση αυτού του αποτελέσματος. Είναι πιθανόν για κάποιο άλλο δημοτικό σχήμα, μια τέτοια εξέλιξη να σήμαινε την παραίτηση και την δι

Γράφει ο Στέλιος Μερμίγκης  Θέλοντας να εκφράσω την απεριόριστη ευγνωμοσύνη μου σε όλους εκείνους/ες τους ανθρώπους που στο κάλεσμα μας ανταποκρίθηκαν, χωρίς δεύτερη σκέψη για τη συγκρότηση του ψηφοδελτίου αλλά και για να δοθεί μια εκλογική μάχη με όρους πραγματικά δύσκολους μέσα σ ένα απολίτικο αλλά ταυτόχρονα πολωμένο προεκλογικό κλίμα από τους κυριάρχους, χωρίς φυσικά να παραγνωρίζουμε την ευθύνη μας για τα άσχημα για εμάς αποτελέσματα, έφερα στο μυαλό μου ένα αφρικάνικο μύθο για την έννοια του χρέους Ο μύθος λοιπόν μιλάει για ένα μικροσκοπικό πουλί το κολίμπρι ή κολιμπρί, που όταν έπιασε φωτιά η ζούγκλα, αυτό, χωρίς να το σκεφτεί, άρχισε να μεταφέρει με το ράμφος του νερό απ’ την κοντινή λίμνη για να σβήσει την πυρκαγιά. Κι όταν τα υπόλοιπα ζώα το ρώτησαν γιατί κάνει κάτι που είναι τόσο μάταιο αφού δεν πρόκειται να σβήσει η πυρκαγιά, το κολιμπρί απάντησε πως, Εγώ κάνω αυτό που μου αναλογεί. Δυστυχώς εκτός από αυτούς που δεν κάνουν ότι τους αναλογεί παραλύοντας από τα γεγονότα πε

Γράφει ο Σπύρος Αλεξίου, Συγγραφέας - Ιστορικός  Εν μέσω θεομηνιών, ερήμωσης ολόκληρων περιοχών λόγω της κυβερνητικής αδιαφορίας, ψήφισης νομοσχεδίων που επιβάλουν έναν εργασιακό μεσαίωνα, ακρίβειας που γονατίζει τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, golden boys που προσγειώνονται ως αλεξιπτωτιστές στην πολιτική ζωή… Έχουμε και εκλογές, στις 8 Οκτώβρη, για τα όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.  Υπάρχουν δύο εικόνες: η «μεγάλη» των ιλουστρασιόν φυλλαδίων, των λαμπερών χαμόγελων, των «μετεγγραφών» παραγόντων και της συναίνεσης των συστημικών πολιτικών δυνάμεων. Από την άλλη η «μικρή» εικόνα: της παρέμβασης αριστερών ριζοσπαστικών σχημάτων που επιδιώκουν να συσπειρώσουν το σύνολο των αριστερών δυνάμεων και τους αγωνιστές/ες, να διαμορφώσουν πόλους αντίστασης αλλά και αντεπίθεσης των ιδεών και των αξιών της αριστεράς. Ένα από τα σχήματα αυτά, με μεγάλη διαδρομή, είναι και το «Ανυπόταχτο Αγρίνιο». Για τη δράση του και τις προτάσεις του έχουν πολλά να πουν ο υποψήφιος δήμαρχος Στέλιος Μερμήγ

Γράφει η Ιωάννα Στεργίου, Πανεπιστημιακός  Τις τελευταίες μέρες κορυφώθηκαν οι εκδηλώσεις των παρατάξεων στο Αγρίνιο που πλήθος κόσμου τις παρακολούθησε, άλλοτε με πάθος κι άλλοτε σχεδόν από υποχρέωση. Μια υποχρέωση που γεννιέται εθελούσια ή από την αδυναμία η πολιτική να αποσχιστεί από διαπροσωπικές σχέσεις και φόβους.  Στις περισσότερες από τις συγκεντρώσεις ή όσες από αυτές έμμεσα ή άμεσα παρακολούθησα υπήρξε η κινηματογραφική απόδοση ενός πρωταγωνιστή, ενός κυρίαρχου προσώπου που θα οδηγήσει την πόλη στη Γη της Επαγγελίας. Κάτω από τις φτερούγες του ικανού αρχηγού συσπειρώνονται υποψήφιοι χαμογελαστοί και φιλικοί αγωνιώντας εάν θα κερδίσουν την πολυπόθητη θέση. Απέναντι σε αυτό το σχήμα της πατρωνίας, στέκεται με άλλους όρους το Ανυπότακτο Αγρίνιο. Συλλογικά και όχι μονοπρόσωπα, διαχρονικά και όχι συγκυριακά, πολιτικά και όχι ως politic-tainment, με δράσεις κι όχι εντυπωσιασμούς. Κι ίσως αυτή να είναι και η γοητεία του. Συνεχίζει να μιλά πολιτικά σε μια εποχή που η πολιτική έγινε ε

Γράφει ο Γιώργος Κατσιπάνος, Μηχανολόγος Μηχανικός, υποψήφιος Δημοτικός σύμβουλος Αγρινίου με το Ανυπότακτο Αγρίνιο  Όταν ξεκινούσαμε αυτό το ταξίδι - Γολγοθά πριν περίπου 45 μέρες νιώθαμε όλοι μια υποχρέωση. Υποχρέωση απέναντι στον κόσμο που μας στήριξε και συνεχίζει να μας στηρίζει. Γραφειοκρατία, παράβολα, αποχωρήσεις, πρόσκαιρες παραιτήσεις αλλά και συναντήσεις, συνεδριάσεις, συγγραφή κειμένων, μαζώξεις, ανταλλαγή ιδεών και ψυχαγωγία, ήταν τα συστάτικα που μας συνόδευσαν καθημερινά φτάνοντας στο σήμερα. Το κρίσιμο σήμερα. Εμείς προσπαθήσαμε, βγήκαμε στον κόσμο επικοινωνήσαμε, μιλήσαμε, επισκεφτήκαμε τα χωριά είπαμε τις απόψεις μας, τις αρθρογραφήσαμε, τις δημοσιεύσαμε έχοντας απέναντι μας ανθρώπους  που ξόδευαν σωρηδόν σε κάρτες και illustration φυλλάδια, συγκεντρώσεις, κερασμένους καφέδες, προβολείς, υπερπροβολή και υπερσυγκεντρωτισμό. Κόντρα σε αυτό το κλίμα, προτάξαμε τη λογική, την κοινωνική αλληλεγγύη, την έννοια της συλλογικότητας, την ουσία της Δημοκρατίας και εν τέλει τον α

  Το « Ανυπότακτο Αγρίνιο » νωρίτερα το απόγευμα πραγματοποίησε πολιτική εκδήλωση εν όψει των δημοτικών εκλογών, στο πλαίσιο της οποίας κάλεσε του δημότες της περιοχής να συμμετάσχουν για να ανταλλάξουν απόψεις με τους υποψήφιους της παράταξης. Η πολιτική αυτή εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο περίπτερο του συνδυασμού που βρίσκεται στον πεζόδρομο της οδού Παπαστράτου. Τη συμμέτοχή του και την εκπροσώπησή του στο νέο δημοτικό συμβούλιο επιδιώκει εκ νέου το « Ανυπότακτο Αγρίνιο », καθώς σύμφωνα με τον επικεφαλής του Στέλιο Μερμίγκη «το Ανυπότακτο Αγρίνιο ήταν όλα τα προηγούμενα χρόνια παρών στο δημοτικό συμβούλιο και παρών επί της ουσίας με προτάσεις και αντίλογο σε σωρεία θεμάτων», τονίζοντας επίσης πως η παρουσία της παράταξής του «δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στις εκλογές, όπως συμβαίνει με την πλειοψηφία των 1.400 υποψηφίων που συμμετέχουν σε αυτές τις εκλογές». Σύμφωνα με τον κ. Μερμίγκη επιδίωξη του «Ανυπότακτου» είναι η μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά εν αντιθέσει με την π

Του Λεωνίδα Φραγκούλη, Αρχιτέκτονας, υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με το Ανυπότακτο Αγρίνιο Κατά τον θεμελιωτή της Κοινωνιολογίας Emile D. Durkheim (1858-1917), στο έργο του «Ο Καταμερισμός της Εργασίας στην Κοινωνία (1893)», στα πλαίσια της θεωρίας του για την ανάπτυξη των κοινωνιών, προσδιορίζεται η έννοια της αλληλεγγύης ως η συμπεριφορά που αναφέρεται στην αλληλοβοήθεια μεταξύ ατόμων και ομάδων και στην υποχρέωση τους να παρέχουν αμοιβαία συμπαράσταση και υποστήριξη προς ένα κοινό όφελος, και κατά τον Samora Mache “όχι ως μια πράξη φιλανθρωπίας, αλλά κυρίως ως πράξη ενότητας μεταξύ συμμάχων συμπολιτών”. Στο σημείο αυτό είναι ιδιαιτέρως βοηθητική και η παρατήρηση του Eduardo Galeano, ότι «η φιλανθρωπία είναι ‘πάνω-κάτω’ και παραμένει ταπεινωτική για όσους τη λαμβάνουν σε αντίθεση με την αλληλεγγύη, η οποία είναι οριζόντια και λαμβάνει χώρα μεταξύ ίσων, προκαλώντας ευθέως τις σχέσεις εξουσίας», στην κατεύθυνση της ισχυροποίησης της πεποίθησής μας, ότι είναι ακριβώς αυτή η πρόκληση τη

  «Μπορούμε να πάμε αλλιώς και όχι με τη λογική “πάμε κι όπου βγει”» δήλωσε μέσω του «Δυτικά Fm 92,8» o υποψήφιος δήμαρχος Αγρινίου Τη συμμέτοχή του και την εκπροσώπησή του στο νέο δημοτικό συμβούλιο επιδιώκει εκ νέου το Ανυπότακτο Αγρίνιο, καθώς σύμφωνα με τον επικεφαλής του Στέλιο Μερμίγκη «το Ανυπότακτο Αγρίνιο ήταν όλα τα προηγούμενα χρόνια παρών στο δημοτικό συμβούλιο και παρών επί της ουσίας με προτάσεις και αντίλογο σε σωρεία θεμάτων». Μιλώντας στο «Δυτικά Fm 92,8» και την εκπομπή «Πίσω από τις γραμμές» του Δημήτρη Παπαδάκη, ο Στέλιος Μερμίγκης τόνισε ότι η παρουσία της παράταξής του «δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στις εκλογές, όπως συμβαίνει με την πλειοψηφία των 1.400 υποψηφίων που συμμετέχουν σε αυτές τις εκλογές». Για το λόγο αυτό τόνισε ότι επιδίωξη της παράταξής του είναι η μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά εν αντιθέσει με την προσπάθεια που κάνουν οι κυβερνώντες μέσα από το εκλογικό νόμο, βάζοντας προσκόμματα στην εκπροσώπηση των «μικρών» φωνών. Ο Στ. Μερμίγκης δ

Του Γιάννη Γιαπρακη, ιατρός ακτινολόγος, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το Ανυπότακτο Αγρίνιο  Μιά σύγχρονη πόλη για να είναι βιώσιμη πρέπει να είναι στο ανθρώπινο μέτρο. Να εχει καταφέρει να ανακτήσει το δημόσιο χώρο προς ώφελος των πολιτών της. Να μπορεί να περπατιέται ή να ποδηλατείται με ασφάλεια, κατα το δυνατό απο άκρη σε άκρη. Να μπορεί να διαθέτει δίκτυο πρασίνου και πάρκων όπου ο πολίτης θα μπορεί να αθλείται απρόσκοπτα,να κάνει πικ νικ να συμμετέχει και να παράγει πολιτιστικά δρώμενα αλλά και να συναντιέται με το διπλανό του δημιουργικά και με φαντασία με βασικό άξονα την αλληλεγγύη ως βασικό συστατικό της ευημερίας του. Την πολιτική σε μιά τέτοια πόλη, την τέχνη της πολιτικής δλδ δεν θα πρέπει να την ασκούν οι τεχνίτες της πολιτικής αλλά ο ίδιος ο δήμος Στο σημερινό κόσμο έχει διεισδύσει και επικρατήσει εν γένει μέσα στον πληθυσμό, ότι διοικούν και διευθύνουν, αυτοί που έχουν τα προσόντα να το κάνουν. Να διοικούν και να διευθύνουν δηλαδή αυτοί που έχουν την επιστήμη ,την τ

Φίλες και φίλοι Σήμερα, ημέρα Πέμπτη και ώρα 08.00 μμ, στο χώρο του περιπτέρου μας (Παπαστράτου 3) θα πραγματοποιηθει η πολιτική μας εκδήλωση εν όψει των Δημοτικών εκλογών. Καλούμε τους πολίτες να έλθουν στο χώρο μας, να συζητήσουμε, να ανταλλάξουμε απόψεις ακόμα και να διαφωνήσουμε. Σας περιμένουμε εκεί!

Ο αθλητισμός είναι Κοινωνικό Δημόσιο Αγαθό και ως τέτοιο πρέπει να παρέχεται δωρεάν, με αξιοπρεπή και πλήρη ενίσχυση του ερασιτεχνικού χαρακτήρα του Μια οργανωμένη κοινωνία θα πρέπει να προσφέρει τη δυνατότητα στους νέους και στα παιδιά της να έχουν εύκολη πρόσβαση σε κατάλληλους και σύγχρονους αθλητικούς χώρους. Να μπορούν να συμμετέχουν σε αγώνες, προπονήσεις, τουρνουά στη γειτονιά τους. Να μεγαλώνουν σε έναν δήμο με γήπεδα λειτουργικά, καθαρά, σύγχρονα και με προσωπικό συντήρησης. Γιατί ο αθλητισμός εκτός από δικαίωμα είναι και ανάγκη αδιαπραγμάτευτη για τη νεολαία μας, είναι δείγμα πολιτισμού, παιδείας και εν τέλει ποιότητας ζωής. Το Ανυπότακτο Αγρίνιο αγωνίζεται και απαιτεί: Καταγραφή, Έλεγχος και Συντήρηση όλων των αθλητικών εγκαταστάσεων του Δήμου. Ελεύθερη είσοδος στις αθλητικές εγκαταστάσεις και κατάργηση της εισφοράς όπου υπάρχει. Δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων εκεί που δεν υπάρχουν. Λειτουργία προγραμμάτων μαζικού αθλητισμού Όχι άλλα εγκαταλειμμένα γηπεδάκια 5x5 . Όχι άλ

Η έννοια της δημόσιας υγείας ξεπερνά κατά πολύ την λειτουργία των δημόσιων δομών υγείας π.χ ενός νοσοκομείου, οπότε οι όποιες δηλώσεις στήριξης στο χειμαζόμενο νοσοκομείο μας διαφόρων υποψηφίων, μετά από τις πομπώδεις επισκέψεις τους σ’ αυτό, χωρίς να ψελλίζουν το παραμικρό για τις πολιτικές που εφαρμόζονται χρόνια τώρα και συντελούνστην υποβάθμιση του Ε.Σ.Υ, είναι αφενός ανέξοδες, αφετέρου δείχνουν ένα τεράστιο έλλειμμα από τη μεριά τους και πλήρη αδυναμία να αντιληφθούν το ρόλο που οφείλουν να παίξουν στη βελτίωση των όρων υγείας των δημοτών μας. Η έννοια της δημόσιας υγείας αναφέρεται στην επιστήμη και την τέχνη της πρόληψης των ασθενειών, της επιμήκυνσης της ζωής και της προαγωγής της υγείας. Αφορά, με άλλα λόγια,τις αναγκαίες δράσεις και  ενέργειες για την εξυγίανση του περιβάλλοντος, τον έλεγχο των μολύνσεων της κοινότητας, την εκπαίδευση του ατόμου ως προς τις αρχές και την προσωπική υγιεινή, την οργάνωση των ιατρικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών για την έγκαιρη διάγνωση και προ

Γράφει η Χριστίνα Νείλα, παιδίατρος, υποψήφια δημοτική σύμβουλος με το Ανυπότακτο Αγρίνιο  Η προεκλογική περίοδος αναγκάζει πολλούς από τους υποψήφιους σωτήρες μας να ασχοληθούν, έστω και σε επίπεδο επικοινωνίας, με φλέγοντα θέματα του τόπου μας, όπως η κατάσταση των δημόσιων δομών υγείας, οι ελλείψεις τους σε προσωπικό και η δυσλειτουργία τους, όπως ακριβώς συμβαίνει με το νοσοκομείο της πόλης μας, μια εικόνα βέβαια που λίγο έως πολύ εμφανίζεται σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Οι επισκέψεις των υποψήφιων δημάρχων, με την ανάλογη κουστωδία να μοιράζει κάρτες και χαμόγελα δεξιά και αριστερά, με τάχα μου ενδιαφέρον και αγωνία για τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων και την απεριόριστη στήριξη τους στα δίκαια αιτήματα της υγειονομικής κοινότητας, φαίνεται ότι είναι κενές περιεχομένου. Τούτο πιστοποιείται από την εκκωφαντική απουσία αρκετών από αυτών σε όλες τις κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν. Ορισμένοι μάλιστα υπερθεματίζουν ζητώντας να περά-σει η ευθύνη των δομών υγείας από την κεντρικ

Γράφει η Καίτη Λογκιζίδου, καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με το Ανυπότακτο Αγρίνιο  Γήπεδα, κολυμβητήρια, γυμναστήρια, γενικότερα αθλητικές εγκαταστάσεις; Έχουμε, και μάλιστα αρκετές. Αυτές που έχουμε, λυπούμαστε αλλά δεν φτάνουν και κυρίως δεν κάνουν… Ανήκω σε μια γενιά που περνούσαμε ατελείωτες ώρες παιχνιδιού στο χωριό ή στη γειτονιά, μέχρι να πονέσουν τα πόδια μας.Καισυνεχίσαμε, διοχετεύοντας όλη αυτή την ενεργητικότητα ομαλά στα ερασιτεχνικά σωματεία της πόλης μας.Εκεί το άθλημα που ο καθένας με αγάπη επέλεγε, έγινε η οργανωμένη συνέχεια του αυθόρμητου παιχνιδιού, με κανόνες, ομαδικότητα, στόχους και φιλοδοξίες. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως ο αθλητισμός είναι συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης και υπόστασης, της ολοκλήρωσης της προσωπικότητας των νέων, δημιουργώντας αρμονική σχέση και πραγματική αγάπη για το σώμα τους, μακριά από τα πρότυπα ομορφιάς που πλασάρονται από τη σύγχρονη καταναλωτική κουλτούρα.Επίσης ο αθλητισμόςδεν είναι ενασχόληση μονάχα για τ

Του Αντρέα Γκουρνελου, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός,υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Αγρινίου με το Ανυπότακτο Αγρίνιο  Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία μεγάλη αλλαγή στη χρήση των ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων. Ο δημόσιος χώρος μετατρέπεται πολλές φορές σε χώρο κατανάλωσης και αυτό έχει εντυπωθεί στις νέες γενιές. Έτσι λοιπόν, εκλείπει από τη μνήμη τους, η διαβίωση σε δημόσιους χώρους, η χρήση τους ως τόπους ελεύθερης συνάντησης. Το νέο κοινωνικό status προωθεί τη δι-ημέρευση σε ιδιωτικούς χώρους, όπου ο καθένας κρίνεται από το περιεχόμενο και την ποσότητα της κατανάλωσης και όχι από ποιοτικές αξίες (συντροφιά, παρέα, συλλογικότητα). Η κοινωνία μας έχει μετατραπεί σε «κοινωνία της επιδεικτικής κατανάλωσης» και θεωρείται πλέον αυτονόητο ότι μια πλατεία για να λειτουργήσει χρειάζεται εμπορικές χρήσεις. Με τη διείσδυση σε πολλούς τομείς της εμπορευματικής και καταναλωτικής λογικής οι δημόσιοι χώροι μετατρέπονται σε ημιιδιωτικές ζώνες ή σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις σε αμιγώς ιδιωτικές. Η εμπειρία