Ανυπότακτο Αγρίνιο

Στέλιος Μερμίγκης* Στα 26 χρόνια που είμαι φαρμακοποιός, κάποια από αυτά και ως ελεύθερος επαγγελματίας, δεν θυμάμαι να έχω αντικρίσει ποτέ τέτοια εικόνα έλλειψης φαρμάκων. Πάντα υπήρχαν ελλείψεις, αλλά αφορούσαν είτε τα πολύ φτηνά φάρμακα, μιας και η εταιρεία που τα διακινούσε αποφάσιζε λόγω κόστους να τα αποσύρει από την αγορά, είτε κάποια εξειδικευμένα, π.χ. ανοσοσφαιρίνες, λόγω μικρών αποθεμάτων ασκών αίματος, που αφορούσαν όμως έναν μικρό αριθμό ασθενών. Το να φτάσουμε όμως σήμερα στο σημείο να μην μπορούμε να προμηθευτούμε φάρμακα ευρείας κυκλοφορίας, όπως ένα σιρόπι παρακεταμόλης, μια αντιβίωση ευρέος φάσματος ή ένα σπρέι κορτικοστεροειδούς, είναι πραγματικά κατόρθωμα των κρατούντων. Εδώ και έναν τουλάχιστον χρόνο οι συνάδελφοι ιδιώτες φαρμακοποιοί δίνουν αγώνα δρόμου καθημερινά για να εξασφαλίσουν μια σειρά από φάρμακα προκειμένου να εκτελέσουν κανονικά μια ιατρική συνταγή, παίρνοντας διαρκώς χρονικές παρατάσεις από τον ΕΟΠΥΥ. Μέχρι πρότινος οι κωδικοί των δυσεύρετων φαρμάκων ξ