Ανυπότακτο Αγρίνιο

 Στο παρακάτω βίντεο είναι η τοποθέτηση του εκπροσώπου του Ανυπότακτου Αγρινίου Λευτέρη Τηλιγάδα στη συνεδρίση του Δημοτικού Συμβουλίου Αγρινίου που έλαβε χώρα στις 29/5/2023 

Του Στέλιου Μερμίγκη  Στα χρόνια της πανδημίας και ο πιο άσχετος πλέον κατάλαβε ποια είναι εκείνα τα επαγγέλματα που είναι κοινωνικά χρήσιμα και απολύτως αναγκαία για την επιβίωση μας. Ένα από αυτά είναι και του νοσηλευτή. Αυτού του εργαζόμενου που η πολιτεία τον κακοπληρώνει και δεν αναγνωρίζει καν την επικινδυνότητα και τη βαρύτητα της δουλείας του, αφήνοντας τον να παλεύει μέσα σε επικίνδυνες συνθήκες εργασίας κυριολεκτικά μέσα στις ανθρώπινες ακαθαρσίες και στα αίματα, με νυχτέρια και αργίες ως τα 67 του χρόνια που αν καταφέρει να βγει αλώβητος από όλα τούτα τότε θα πάρει ένα ξεροκόμματο ως σύνταξη. Βλέπετε στη χώρα μας, ο μέσος νοσηλευτής δεν έχει τη λάμψη ενός Ρουβά που μπορεί να τσεπώνει δεκάδες χιλιάδες ευρώ για 17 λεπτά εμφάνισης το βράδυ της πρωτοχρονιάς ή το θράσος ενός Φουρθιωτη που προστατευόταν από την ελληνική πολιτεία των “Αρίστων” με αστυνομικούς και ξεκοκάλιζε χιλιάδες ευρώ από διάφορα προγράμματα στήριξης της “υγιούς” επιχειρηματικότητας, ή την ξετσιπωσιά των περίφημ

Το Ανυπότακτο Αγρίνιο επισημαίνει,προτρέπει και απαιτεί τη μέριμνα της δημοτικής αρχής για την προστασία του εμβληματικού κτιρίου των παλιών αποθηκών Παπαστράτου «Όσοι διέρχονται από την πλατεία Παναγιώτη Κουμπούρα και από τη διασταύρωση των οδών, Τάσου Παπαστράτου και Δημήτρη Μάκρη, βρίσκονται αντιμέτωποι με το θέαμα της φωτογραφίας που επισυνάπτουμε. Δεν θα μείνουμε στην αισθητική της εικόνας με αυτό το οικτρό πανί, το οποίο στηρίζεται στη σκαλωσιά που έχει τοποθετηθεί για να προστατεύσει τους περαστικούς από την αποκόλληση κάποιου τμήματος ή και την κατάρρευση, ίσως, ενός μέρους από το εμβληματικό κτίριο των αποθηκών Παπαστράτου που βρίσκεται στο σημείο αλλά θα επισημάνουμε και την ελάχιστη ακόμα έλλειψη φροντίδας από την παρούσα δημοτική αρχή για να διαφυλαχθεί, όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα, ό,τι έχει απομείνει από το σημαντικό κτιριακό κεφάλαιο της κοινωνικής και συλλογικής μνήμης της πόλης του Αγρινίου και είναι στην ιδιοκτησία της. Είναι γνωστές σε όλους οι φθορές που προ