«Με γεια μας το νέο Τεχνικό Πρόγραμμα»
Εδώ και μια δεκαετία από την εφαρμογή του νόμου Καλλικράτη, της επιβολής δηλαδή των μνημονίων στην τοπική διοίκηση, οι δημοτικές αρχές είναι υποχρεωμένες κάθε χρόνο να καταρτίζουν τεχνικά προγράμματα και προϋπολογισμούς μέσα σε ένα συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο. Το πλαίσιο αυτό χαρακτηρίζεται από ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, επιτροπείες, δημοσιονομική ασφυξία και κυρίως μη καταβολή των θεσμοθετημένων πόρων από την μεριά των κυβερνήσεων, οι οποίες έχουν την υποχρέωση (σύμφωνα με τους αφελείς), να διαχειρίζονται τους φόρους με βάση το δημόσιο συμφέρον. Αυτές οι παράνομες κατακρατήσεις των πόρων, οδηγούν τους οργανισμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης σε οικονομική ασφυξία. Οι Δήμοι έμαθαν πια να διαχειρίζονται την φτώχεια τους, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα μικρά και μεγάλα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι τοπικές κοινωνίες. Όποιος κρύβει αυτές τις πολιτικές επιλογές ρίχνοντας ευθύνες μόνο στις τοπικές δημοτικές αρχές στην καλύτερη περίπτωση εθελοτυφλεί και στη χειρότερη ψεύδεται. Την ίδια στιγμή