Περί «ψεκασμένων και αυθεντιών»
Γράφει ο Στέλιος Μερμιγκης Έχω το προνόμιο να γνωρίζω «ψεκασμένους» εδώ και πάρα πολλά χρόνια όχι από επιλογή αλλά γιατί το έφερε έτσι η ζωή ώστε να τους έχω κοντά μου. Οπότε δεν περίμενα την έξαρση της πανδημίας ούτε τα μνημόνια και την οικονομική κρίση για να ακούσω από πρώτο χέρι τις διάφορες απίθανες θεωρίες που έγιναν viral όπως λένε και στο χωριό μου. Από τα τσιπάκια στα εμβόλια και τους σκληρούς δίσκους στις μάσκες της Κεραμέως, μέχρι τα ύποπτα φάρμακα που κατασκευάζουν οι πολυεθνικές για να μας καταστέλλουν, μου είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Βέβαια όταν έρχεται η κρίσιμη και δύσκολη ώρα της αρρώστιας γι’ αυτούς, όλα τα παραπάνω ξεχνιούνται με μιας και το λέω με πλήρη γνώση αυτό, αποζητώντας την βοήθεια της επιστήμης που με περισσό τρόπο χλευάζουν όταν βρίθουν από υγεία. Πέρα όμως από τους ανθρώπους που είναι διαταραγμένοι ψυχικά οπότε είναι απολύτως κατανοητό και δικαιολογημένο να διατυπώνουν τέτοια πράγματα αλλά ακατανόητο τουλάχιστον σ’ εμένα, να κατέχουν θέσεις ευθύνης ειδι