Το ιδιωτικό και το δημόσιο
Γράφει η Κυλάφη Σπυριδούλα* Σκηνή 1η: Πρωινός περίπατος με το κατοικίδιο σε κεντρική γειτονιά της πόλης, λίγο πιο πέρα από την απαστράπτουσα κεντρική πλατεία και τους πεζοδρόμους της. Σπασμένες πλάκες πεζοδρομίων, αυτοκίνητα παρκαρισμένα ακόμη και πάνω στα πεζοδρόμια (λόγω και των υπό τρίμηνη ήδη ανακατασκευή δρόμων), σπασμένοι κάδοι απορριμμάτων, εναπόθεση βαρέων απορριμμάτων όπου τύχει. Σκηνή 2η: Καταπάτηση πεζοδρομίων από ιδιώτες με αυτοσχέδιες δενδροφυτεύσεις δήθεν καλλωπισμού, αλλά επί της ουσίας για επέκταση του ιδιωτικού χώρου, ώστε το πεζοδρόμιο να είναι απροσπέλαστο από τους πεζούς και να εξασφαλίζεται μεγαλύτερη ιδιωτικότητα στα ισόγεια διαμερίσματα των ιδιοκτητών. Σκηνή 3η: Τοποθέτηση λαμπτήρων σε δρόμο χωρίς προηγούμενη μελέτη λόγω αιτήματος μέρους μόνο των κατοίκων του δρόμου αυτού και παρά την διαμαρτυρία άλλων. Σκηνή 4η ,5η, …: Σχολεία χωρίς φύλαξη λόγω απουσίας κονδυλίων για τη σημαντική θέση του επιστάτη, με περιορισμένη δυνατότητα θέρμανσης, με ελλιπείς υποδομές χρήση