Ανυπότακτο Αγρίνιο

 Του Στέλιου Μερμιγκη Στις 15 Σεπτέμβρη μετά από πρόσκληση της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών της πόλης, Ε.Ι.Ν.Α.Α, συγκαλείται σύσκεψη των φορέων της όπου και ανακοινώνουν την αδυναμία του νοσοκομείου, λόγω σημαντικών ελλείψεων, να ανταποκριθεί στο νέο του ρόλο, αυτόν της περίθαλψης ασθενών που νοσούν από τον κορωνοιο. Εκεί για πρώτη φορά γίνεται δημοσιογραφική ερώτηση για την τύχη της δωρεάς από την μεριά της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας στις 23 Μάρτη προς το νοσοκομείο μας για την απόκτηση μοριακού αναλυτή ανίχνευσης του ιού και για ποιο λόγο αυτή δεν τελεσφόρησε. Στην συνέχεια και μετά από την απάντηση που δόθηκε στη σύσκεψη δηλαδή την υιοθέτηση από την μεριά της διοίκησης σχετικής εισήγησης της Διευθύντριας του Μικροβιολογικού εργαστηρίου και Διευθύντρια της Ιατρικής Υπηρεσίας περί ακαταλληλότητας του συγκεκριμένου αναλυτή έχουμε ανταλλαγή δημοσίων επιστολών μεταξύ του Προέδρου της Ένωσης και της εν λόγω Διευθύντριας που αλληλοδιαψεύδονται. Ακολουθεί ρεπορτάζ από αθηναϊκή εφημερίδα, α

  Γιώργος Τζωρτζόπουλος   27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1944 Ας υποκλιθούμε στην ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΑΜ Με το ιδιώνυμο ο «δημοκράτης» Ελευθέριος Βενιζέλος έβαλε το νερό στο αυλάκι. Υπό διωγμό οι κομμουνιστές, η ιδεολογία τους, απ'αφορμή τους αγώνες τους για τα συμφέροντα εργατών και αγροτών. Φυλακίσεις, εξορίες, φακελώματα κλπ. Η χωροφυλακή, δομήθηκε και προσανατολίστηκε σε αυτόν τον «εθνικό» στόχο και σκοπό. Στελέχη του ΚΚΕ συλλαμβάνονταν και άλλα έβγαιναν στην παρανομία. Η δικτατορία του Μεταξά, που βρήκε το χαλί στρωμένο, πήρε τη σκυτάλη και όπως πάντα κάθε φασιστική δικτατορία, βελτίωσε σημαντικά τους μηχανισμούς δίωξης των κομμουνιστών, με πρώτο βιολί τον φασίστα Μανιαδάκη. Γέμισαν οι φυλακές, τα κάτεργα και οι εξορίες από μέλη και κυρίως στελέχη του ΚΚΕ. Ακροναυπλία - Ανάφη - Φολέγανδρος... Όσα δεν είχαν πιαστεί, ζούσαν πια στην παρανομία. Η επίθεση της Ιταλίας και το αλβανικό έπος του λαού υπήρξε μια κορυφαία στιγμή στην ιστορία της πατρίδας.  Ήταν αποτέλεσμα της ανυπακοής των κομμουνιστών, αριστερώ

 Κείμενο: Απόστολος Κ. Αποστολάκης Σαράντα μέρες μετά το μεγάλο μακελειό στο Μπλόκο της Κοκκινιάς  που έγινε στις 17 Αυγούστου 1944, η προσφυγική συνοικία  μετρούσε της πληγές της . Δεν ήταν μικρές ,και δεν ήταν δυνατόν να ξεχαστούν .  Πώς να ξεχαστούν άραγε οι 315 εκτελεσμένοι;  Πώς να ξεχαστούν οι οκτώ χιλιάδες μαντρωμένοι στο Χαϊδάρι , και  οι 1800 σταλμένοι στα στρατόπεδα-κάτεργα  της Γερμανίας. ;   Σαράντα μέρες μετά όπως συνηθίζεται, στις 24 Σεπτεμβρίου οι συγγενείς οργάνωσαν  μνημόσυνο για να  τιμήσουν  τους νεκρούς  . Κόσμος πολύς έσπευσε και δεν ήταν μόνο από την περιοχή της Κοκκινιάς αλλά και από άλλες περιοχές  της Αθήνας.  Όμως τα ανθρωπόμορφα κτήνη της Ναζιστικής φρίκης ,και οι  Γερμανοτσολιάδες του Ράλλη δεν είχαν χορτάσει με το αίμα της 17ης Αυγούστου .Ύπουλα και κρυφά είχαν στήσει τα πολυβόλα τους στους γύρω λόφους και περίμεναν. Ο τοπικός εφεδρικός ΕΛΑΣ δεν είχε σκεφτεί να πάρει τα κατάλληλα μέτρα . Δεν το περίμεναν , δεν το χωρούσε ανθρώπινος νους ότι θα χτυπήσουν το

Νοείται νοσοκομείο αναφοράς Covid-19 χωρίς μοριακούς αναλυτές για διαγνωστικά τεστ; Κι όμως, αυτό προκύπτει από την πολύμηνη περιπέτεια της δωρεάς της Περιφέρειας Δ. Ελλάδας που μένει στα αζήτητα και έχει αποτελέσει αντικείμενο δημόσιας αντιπαράθεσης ιατρικών στελεχών. Είναι δυνατόν ένα νοσοκομείο αναφοράς για Covid-19, ενώ βρισκόμαστε μόλις στην αρχή του δεύτερου κύματος πανδημίας, να μην έχει ανάγκη ή να θεωρεί περιττούς τους μοριακούς αναλυτές; Κι όμως, αυτό φαίνεται ότι πιστεύουν κάποια στελέχη του ιατρικού προσωπικού του Νοσοκομείου Αγρινίου που καλύπτει έναν από τους μεγαλύτερους νομούς της χώρας, τα οποία έχουν εμπλακεί σε μια διελκυστίνδα δημόσιων αλληλοδιαψεύσεων και μετάθεσης ευθυνών, και μάλιστα δημόσια, μέσα από επιστολές και παρεμβάσεις στα τοπικά ΜΜΕ (AgrinioTimes.gr, AntennaStar.gr, Antenna Star 103,5 fm). Το χρονικό αυτής της απίστευτης και απαράδεκτης διελκυστίνδας έχει ως εξής: Στις 23 Μαρτίου, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας πήρε την πρωτοβουλία να χρηματοδοτήσει την αγ

  Συμπληρώνονται 7 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, με φυσικό αυτουργό τον Ρουπακιά στέλεχος της εγκληματικής φασιστικής και ναζιστικής "χρυσής αυγής" που ήταν ο ηθικός αυτουργός. Σε αυτά τα χρόνια τα στελέχη και οι εμπλεκόμενοι του φασιστικού μορφώματος, έτυχαν προνομιακής μεταχείρισης. Να παραλληλίσει κανείς τη στάση της «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης απέναντι σε μιχαλολιάκους, κασιδιάρηδες, παππάδες, λαγούς, ρουπακιάδες και από την άλλη μεριά τον Ρωμανό, το Σακκά, τον Περικλή, την Ηριάνα, τον Βασίλη Δημάκη. Φυσικά και η δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη, φυσικά και δεν είναι αμερόληπτη, φυσικά και δεν είναι τυφλή και ανεπηρέαστη. Γαρίδα το χει το μάτι της και βασικός πυλώνας υπεράσπισης του αστικού κράτους είναι. Πάντα έτσι ήταν και κάθε μεμονωμένη εξαίρεση τον κανόνα επιβεβαιώνει. Υπάρχουν κάποιοι που έχουν την αυταπάτη ότι η συρρίκνωση των εκλογικών της ποσοστών, η μη παρουσία της στη βουλή, το εσωκομματικό της ξεκατίνιασμα, σηματοδοτεί δημοκρατική νίκη. Λάθος! Το τσάκ

Στις 14 Σεπτέμβρη του 1944 ο ΕΛΑΣ μπαίνει και στο Αγρίνιο Απελευθερωτικός Λαϊκός Στρατός Ο ΕΛΑΣ σπάει τα Δεσμά της σκλαβιάς για την μαυροντυμένη πόλη, με το ακόμα νωπό από το αίμα χώμα της, από τους 117 εκτελεσμένους και 3 κρεμασμένους, που πριν 5 μήνες ακριβώς στις 14 του μήνα επίσης του Απρίλη του 1944 δώσαν τη ζωή τους, πότισαν της λευτεριάς το δέντρο και χρέωσαν τους συντρόφους και συναγωνιστές τους με την ευθύνη να τιμήσουν την θυσία και προσφορά τους, ξεσκλαβώνοντας την πόλη και την πατρίδα. Οι Γερμανοί φασίστες ναζιστές καταχτητές αποχωρώντας αφήνουν στο πόδι τους το διαβόητο Τολιόπουλο και το εθνοπροδοτικό τάγμα ασφαλείας, τους γερμανοτσολιάδες συνεργάτες τους, τους οποίους είχαν εφοδιάσει και εξοπλίσει με βαρύ οπλισμό. Τα γεγονότα της εποχής λίγο πολύ είναι γνωστά έχουν καταγραφεί, έχουν δημοσιευτεί, έχουν διασταυρωθεί. Η σημερινή λοιπόν παρέμβαση σε μια τέτοια λογική επανάληψης τους, δεν θα χε κανένα νόημα. Έχει όμως νόημα και επιβάλλεται όταν μιλάμε για εκείνη

Οι ώρες της νύχτας από το σούρουπο της 13ης μέχρι το ξημέρωμα της 14ης Σεπτεμβρίου ήταν ώρες αγωνίας και ανησυχίας για όλους. «Οι κάτοικοι», αναφέρει ο Αμάρμπεης, «περίμεναν ανυπόμονα πότε θα ξημερώσει. Οι συνεργάτες των κατακτητών ανησυχούσαν, αν θα τηρηθεί η συμφωνία ή θα γίνουν αυθόρμητες είτε οργανωμένες αντεκδικήσεις. Όσοι δεν συνεργάσθηκαν με τους κατακτητές, αλλά δεν βοήθησαν στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ανυπομονούσαν, πώς θα τους συμπεριφερθούν οι ΕΑΜο-ΕΛΑΣίτες. Οι πλούσιοι σκέπτονταν τι θα γίνουν οι περιουσίες τους. Οι μαυροφορεμένες οικογένειες, οι συγγενείς και οι φίλοι των τριών απαγχονισθέντων στην πλατεία Μπέλλου και των «120» ομαδικά εκτελεσμένων στην Αγία Τριάδα τη Μεγάλη Παρασκευή, 14 Απρίλη 1944, των 59 εκτελεσθέντων στα Καλύβια, την 31η Ιούλη 1944, αγωνιστών και αγωνιστριών και πολλών άλλων αγωνιούσαν, τι θα γίνουν οι δήμιοι γερμανοτσολιάδες, οι οποίοι, για να βοηθήσουν τους κατακτητές και για να λύσουν εύκολα τα βιοποριστικά τους προβλήματα, βασάνισαν απαγχό

Αναδημοσιεύουμε από τις  ιστοσελίδες AgrinioTimes.gr και Antenna-Star.gr, το αφιέρωμα στα 5 + 1 χρόνια της Δημοτικής Αρχής Παπαναστασίου, που ξεκίνησε χθες με τον κ, Καραμητσόπουλο, και σήμερα παίρνει το λόγο οεπικεφαλής της δημοτικής παράταξης « Ανυπότακτο Αγρίνιο »,  Στέλιος Μερμίγκης Ως γνωστόν, το  «Ανυπότακτο Αγρίνιο» συμμετείχε για δεύτερη φορά στις αυτοδιοικητικές εκλογές  που έγιναν για τον Δήμο Αγρινίου, τον Μάιο του 2014 και τον τον Μάιο του 2019 Στις τελευταίες εκλογές (Μάιος 2019) απέσπασε ποσοστό 2,69% (1.480 ψήφους συνολικά και εξέλεξε έναν Δημοτικό Σύμβουλο, τον τότε υποψήφιο Δήμαρχο, Στέλιο Μερμίγκη, ο οποίος δήλωσε «Ο Δήμος Αγρινίου ελλείψει πόρων και δημοκρατικού προγραμματισμού αναγκάζεται να διαχειρίζεται την φτώχεια του» Μετά τη δεκαετή εμπειρία από τη εφαρμογή της διοικητικής μεταρρύθμισης με το όνομα  Καλλικράτης ,  η ζωή απέδειξε περίτρανα ότι μόνο δεινά έφερε στην τοπική διοίκηση . Επιπλέον, το μνημονιακό αλλά συνάμα αντισυνταγματικό πετσόκομμα των

Το προχθεσινό δημοτικό συμβούλιο αποδείχτηκε για ακόμη μια φορά αποκαλυπτικό για τη γύμνια μας. Όπως ήταν φυσικό η κουβέντα άρχισε με τις σχολικές καθαρίστριες, την προμήθεια των μασκών στα σχολεία, τους παιδικούς σταθμούς και τα ΚΔΑΠ. Οι σχολικές καθαρίστριες, εργαζόμενες σε διαρκή ομηρεία με συμβάσεις που στο πρόσφατο παρελθόν έφθαναν αυτής της μισής ώρας, τείνουν να γίνουν κάτι σαν τους νόμους της φυσικής, σταθερές και αέναες σαν ένα φυσικό φαινόμενο που απλά επαναλαμβάνεται με περιοδική ακρίβεια ενός έτους ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση είναι πάνω.  Το 2020 και εν μέσω πανδημίας το επιτελικό κράτος των αρίστων έκανε και εδώ τη διαφορά. Κατόρθωσε να ξεκινήσουν τα σχολεία την πρώτη Σεπτέμβρη χωρίς να έχουν προσληφθεί ακόμη οι καθαρίστριες μιας και άλλαξε την τελευταία στιγμή τον τρόπο πρόσληψης,  ενώ η προμήθεια των μασκών για τους μαθητές που αποφάσισε μετά από παλινωδίες η κυβέρνηση θα γίνει μέσω της ΚΕΔΕ η οποία όμως δεν διαθέτει την απαραίτητη υποδομή στο γραφείο προμηθειώ