Το ματωμένο μνημόσυνο
Κείμενο: Απόστολος Κ. Αποστολάκης Σαράντα μέρες μετά το μεγάλο μακελειό στο Μπλόκο της Κοκκινιάς που έγινε στις 17 Αυγούστου 1944, η προσφυγική συνοικία μετρούσε της πληγές της . Δεν ήταν μικρές ,και δεν ήταν δυνατόν να ξεχαστούν . Πώς να ξεχαστούν άραγε οι 315 εκτελεσμένοι; Πώς να ξεχαστούν οι οκτώ χιλιάδες μαντρωμένοι στο Χαϊδάρι , και οι 1800 σταλμένοι στα στρατόπεδα-κάτεργα της Γερμανίας. ; Σαράντα μέρες μετά όπως συνηθίζεται, στις 24 Σεπτεμβρίου οι συγγενείς οργάνωσαν μνημόσυνο για να τιμήσουν τους νεκρούς . Κόσμος πολύς έσπευσε και δεν ήταν μόνο από την περιοχή της Κοκκινιάς αλλά και από άλλες περιοχές της Αθήνας. Όμως τα ανθρωπόμορφα κτήνη της Ναζιστικής φρίκης ,και οι Γερμανοτσολιάδες του Ράλλη δεν είχαν χορτάσει με το αίμα της 17ης Αυγούστου .Ύπουλα και κρυφά είχαν στήσει τα πολυβόλα τους στους γύρω λόφους και περίμεναν. Ο τοπικός εφεδρικός ΕΛΑΣ δεν είχε σκεφτεί να πάρει τα κατάλληλα μέτρα . Δεν το περίμεναν , δεν το χωρούσε ανθρώπινος νους ότι θα χτυπήσουν το