Μάγδα Κατσιπάνου «Χρειαζόμαστε το σκοτάδι, για να δούμε το φως»
Αρκεί κανείς, να την ακούσει να μιλάει για το θέατρο, για να καταλάβει το δυναμισμό και την ευαισθησία αυτής της γυναίκας, που με πολύ σαφή και ιδιαίτερο τρόπο καταφέρνει να σου μεταλαμπαδεύει τον έρωτα και το πάθος για την δουλειά της. Έναν έρωτα και ένα πάθος που όση λογοτεχνική γοητεία και αν επιστράτευσης, για να τα αποδώσεις θα φαντάζει πάντα εξαιρετικά ελλιπής η προσπάθεια της περιγραφής του δυναμισμού και της ευαισθησίας που την διακρίνει. Σήμερα λοιπόν, σε μια περίοδο που το θέατρο παραμένει κλειστό, με τις κουΐντες του να παρασύρονται από έναν εφιαλτικό ανεμοστρόβιλο προβληματικών και κακουργηματικών συμπεριφορών, φιλοξενούμε στη συνέντευξη της Δευτέρας μια συντοπίτισσα μας, που επιμένει να μην φοβάται σκοτάδι, γιατί γνωρίζει πολύ καλά, πως λίγο πριν ανοίξει η αυλαία και το φως έρθει να αναδείξει τη μυθολογία των υποκειμένων, ο ηθοποιός πρέπει να διασχίσει το σκοτάδι των παρασκηνίων και να σταθεί μετέωρος εκεί που θα τον συναντήσει η πιο βαθιά του αλήθεια. Μαζί μας σήμερα η Μά