Ανυπότακτο Αγρίνιο

του Στέλιου Μερμίγκη Ανοιχτές «φωλιές» εγκληματιών συνεχίζουν να επωάζουν τα «αυγά» του φασισμού τους Είχα την εντύπωση ότι πέρυσι τέτοιο καιρό τα ηγετικά μέλη (και όχι μόνο), της Χρυσής Αυγής καταδικάστηκαν για σύσταση και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Αν κατάλαβα καλά, τότε τα γραφεία στη Θεσσαλονίκη της εγκληματικής αυτής οργάνωσης, γιατί είναι ανοιχτά; Και πως βγαίνουν ανακοινώσεις, που καλύπτουν εγκληματικές πράξεις σαν αυτές που έγιναν στο ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης; Μήπως κάτι δεν γίνεται σωστά από τη μεριά της πολιτείας; Φαίνεται από τα γεγονότα ότι για τη διεύθυνση του ΕΠΑΛ στη Σταυρούπολη θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό να μπαινοβγαίνουν σ’ αυτό φασίστες μαχαιροβγάλτες και να επιτίθενται σε μαθητές στέλνοντας τους στο νοσοκομείο… οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος αντίδρασης! Την ίδια όμως απάθεια έδειξε και το γραφείο διεύθυνσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που βρίσκεται μόλις λίγα μέτρα πιο πέρα από το συγκεκριμένο σχολείο. Τι συμβαίνει λοιπόν εδώ; Όσο για την υπουργό «εμπορίου» πο

Γράφει ο Στέλιος Μερμίγκης Η πρόσκληση που μου απηύθυνε ο Δημήτρης Στρατούλης να είμαι ένας εκ των παρουσιαστών του βιβλίου του, ήταν εξόχως τιμητική. Δεν συνηθίζω να παρουσιάζω βιβλία. για την ακρίβεια είναι η πρώτη μου φορά, παρότι ως εκπρόσωπος της δημοτικής παράταξης Ανυπότακτο Αγρίνιο πραγματοποιήσαμε πλήθος τέτοιων εκδηλώσεων. Ο Tάκης όμως, με το πλατύ του χαμόγελο, την πελώρια ευγένειά του, το αναμφισβήτητο ήθος του, τη διαρκή παρουσία του στους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες του τόπου, είναι εκείνος ο άνθρωπος που παρότι δεν έχουμε βρεθεί ποτέ κάτω από την ίδια πολιτική στέγη κατάφερε να κερδίσει τον απέραντο σεβασμό μου για όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά του.  Εδώ όμως, και με αφορμή τούτο το βιβλίο του, ο Τάκης μάς φωτίζει μια ακόμη πλευρά του εαυτού του, εν πολλοίς άγνωστη στο ευρύ κοινό αλλά ακόμη και σε μένα. Το μείζον θέμα υγείας που αντιμετώπισε, ανέδειξε το ακατάβλητο και επίμονο πείσμα του για τη ζωή. Την ώρα που βρέθηκε αντιμέτωπος μ΄ ένα σοβαρότατο πρόβλημα υγείας

 Του Γ. Κατσιπανου Είδα, αποσπασματικά οφείλω να ομολογήσω, τις συνεντεύξεις και τις ομιλίες στη ΔΕΘ τόσο του Πρωθυπουργού όσο και του Αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μου ήρθαν στο μυαλό διάφορες συνεντεύξεις προηγούμενων «ηγετών» όπως του Σημίτη, του Καραμανλή και του Σαμαρά. Καμία διαφορά όσον αφορά τα κλισέ όπως «καινούρια αρχή» ή «η μεσαία τάξη θα ανασάνει ξανά» κλπ. Όσο θυμάμαι τις ομιλίες αυτές τόσα χρόνια όλη για νέα αρχή μιλάνε, για ανάπτυξη της οικονομίας και εκσυγχρονισμό της χώρας. Τι έγιναν άραγε από όλα αυτά; Ας αναρωτηθούμε τι πραγματοποιήθηκε όχι μόνο για την τελευταία δεκαετία που τα φορτώνουμε όλα στη κρίση αλλά και πιο πριν. Διθυραμβικά τσιτάτα και σκόρπιες υποσχέσεις που ακούγονται ωραία στα ευκολόπιστα ώτα αλλά κουραστικά πλέον στον απλό λαό. «Θα δώσουμε στη μεσαία τάξη αυτά που τους πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ» είπε ο Μητσοτάκης, ξεχνώντας προφανώς ότι τα προηγούμενα 40 χρόνια κυβερνούσε τη χώρα το κόμμα του, ο πατέρας του και το ΠΑΣΟΚ. Ότι βύθισαν μια χώρα με τις επιλ

Γράφει ο Γιώργος Κατσιπάνος  Δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που εν μέσω πανδημίας ξεκινούν τα σχολεία και όλοι ευχόμαστε αφενός να σταματήσει η εξάπλωση της πανδημίας αφετέρου να μην σταματήσει η δια ζώσης μάθηση. Δυστυχώς οι κινήσεις που έπρεπε να γίνουν από τη κυβέρνηση και τη κ. Κεραμέως ώστε να αποφευχθεί το lock down στα σχολεία δεν έγιναν με αποτέλεσμα δάσκαλοι, γονείς και καθηγητές να κοιτούν το εγγύς μέλλον με απορία άλλα και φόβο. Απορία γιατί αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών στα τμήματα αντί να μειώνεται (υπάρχουν πλείστα παραδείγματα και εδώ στο Αγρίνιο όπου τμήματα μαθητών με 13-14 μαθητές συνενώθηκαν σε ένα τμήμα αποτελούμενο από 26-27 μαθητές) και φόβος γιατί οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, σε προσωπικό καθαρισμού αλλά και σε ιατρικό προσωπικό (στα σχολεία) είναι τεράστιες. Είναι ξεκάθαρο ότι η δημόσια εκπαίδευση δεν αποτελεί προτεραιότητα για την Κυβέρνηση και την κ . Κεραμέως. Αφήνοντας εκτός της ανώτερης εκπαίδευσης περίπου 40.000 μαθητές (κάποιοι εξ αυτών και «αρισ

Ας ακολουθήσουμε τις εικόνες που αναδεικνύουν οι λέξεις του συντάκτη της ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ εκείνης της εποχής και ίσως με αυτόν τον τρόπο να μπορέσουμε να αισθανθούμε τον απόηχο εκείνης της «δημόσιας και αυθόρμητης γιορτής» της απελευθέρωσης της πόλης του Αγρινίου από τα «ναζιστικά υπόλοιπα» της περιοχής μας. «Από νωρίς χθες το πρωί μία ασυνήθιστη κίνηση επικρατούσε σ’ όλη την πόλη μας. Οι δρόμοι έσφυζαν από την κίνηση των πολιτών. Όλη η αγορά είχε σημαιοστολιστεί αυθόρμητα χωρίς σχεδόν την εντολή κανενός, γυναίκες, παιδιά, γέροντες ξεπετιόνταν από τα σπίτια αλαλάζοντας χαρούμενα και σχηματίζοντας μία συνεχώς ογκούμενη πομπή που κινούνταν προς το Διοικητήριο του Τάγματος Ασφαλείας. Η κυκλοφορία των πολιτών ήταν απαγορευμένη κι όμως αψηφώντας τα στημένα παντού πολυβόλα, ο λαός ορμούσε ζητωκραυγάζοντας υπέρ της συμφιλιώσεως. Ο λαός της πόλης μας έδινε έτσι την ψήφο του. Από εκείνη τη στιγμή η συνθηκολόγηση του Τάγματος είχε υπογραφεί. Όταν η πομπή έφθασε στην πλατεία Μπέλλου, οι Αγρινιώτες

    Γράφει ο Στέλιος Μερμίγκης       Τούτες τις μέρες ήρθαν στο φως της δημοσιότητας σωρεία υποθέσεων πλαστών εμβολίων αλλά και πλαστών θετικών δειγμάτων από υγειονομικούς λειτουργούς προκειμένου όλα αυτά να τους εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη εργασιακή τους σχέση. Οι πεφτοσυννεφάκηδες κυβερνώντες φαίνεται ότι για πρώτη φορά στη ζωή τους ήρθαν αντιμέτωποι με μια παρακμιακή πτυχή της πραγματικότητας, που οι ίδιοι βέβαια ανέχτηκαν, αν όχι ότι την δημιούργησαν, δεκαετίες τώρα. Αλήθεια, δεν είχαν ακούσει ποτέ για επίορκους γιατρούς που έδιναν με περισσή ευκολία πλαστές βεβαιώσεις ασθενειών σε φοιτητές για τις περιβόητες μετεγγραφές από ιδρύματα της αλλοδαπής προς τα αντίστοιχα ελληνικά; Κατά προτίμηση βέβαια οι αποδέκτες αυτών των γνωματεύσεων ήταν γόνοι μεγαλοκαθηγητάδων και άλλων μεγαλόσχημων παραγόντων προκειμένου να μπουν από το παράθυρο σε περιζήτητες σχολές, όπως π.χ. οι ιατρικές. Αλήθεια, δεν είχαν ακούσει ποτέ για τη φάμπρικα πλαστών βεβαιώσεων ιατρικών παθήσεων προκειμένου κάποι