Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός ανθεί ή μαραζώνει στην πόλη μας;

Γράφει η Καίτη Λογκιζίδου, καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με το Ανυπότακτο Αγρίνιο 






Γήπεδα, κολυμβητήρια, γυμναστήρια, γενικότερα αθλητικές εγκαταστάσεις;

Έχουμε, και μάλιστα αρκετές.

Αυτές που έχουμε, λυπούμαστε αλλά δεν φτάνουν και κυρίως δεν κάνουν…



Ανήκω σε μια γενιά που περνούσαμε ατελείωτες ώρες παιχνιδιού στο χωριό ή στη γειτονιά, μέχρι να πονέσουν τα πόδια μας.Καισυνεχίσαμε, διοχετεύοντας όλη αυτή την ενεργητικότητα ομαλά στα ερασιτεχνικά σωματεία της πόλης μας.Εκεί το άθλημα που ο καθένας με αγάπη επέλεγε, έγινε η οργανωμένη συνέχεια του αυθόρμητου παιχνιδιού, με κανόνες, ομαδικότητα, στόχους και φιλοδοξίες.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως ο αθλητισμός είναι συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης και υπόστασης, της ολοκλήρωσης της προσωπικότητας των νέων, δημιουργώντας αρμονική σχέση και πραγματική αγάπη για το σώμα τους, μακριά από τα πρότυπα ομορφιάς που πλασάρονται από τη σύγχρονη καταναλωτική κουλτούρα.Επίσης ο αθλητισμόςδεν είναι ενασχόληση μονάχα για τους εκλεχτούς και τους πρωταθλητές.Ο ερασιτεχνικός και αναπτυξιακός αθλητισμός μάλιστα, είναι ένας όμορφος αγώνας με κόπο και τρόπο,είναι πάλη για τον νου και το σώμα κάθε αθλητή, γεμίζοντας τον με νίκες, ήττες, ισοπαλίες και τελικά με αγωνιστικότητα για όλα όσα θέλει να πετύχει.

Ο αθλητισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται ωςανάγκη, ως ευχαρίστηση και ολοκλήρωση, που προσφέρει απλόχερα όλα τα παραπάνω ως αποτέλεσμα αυτής της δράσης. Τα προβλήματα υγείας και γενικά τα «πρέπει», ΔΕΝ είναι αιτίεςούτε κίνητρα για να ασχοληθούν τα παιδιά με τον αθλητισμό και να τον συμπεριλάβουν ως αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινότητάς τους.

Ειδάλλως καταλήγουμε σε μια κοινωνία κινητικά αδέξιων, σωματικά αγύμναστων με ότι αυτό συνεπάγεται, που αντιμετωπίζουν τον αθλητισμό σαν ένα φάρμακο που ΠΡΕΠΕΙ να συνταγογραφείται, μιας και ποτέ ουσιαστικά δεν αποτελούσε κομμάτι της καθημερινότητά τους. Όμως ο αθλητισμός δεν είναι ένας εύκολος τρόπος για να περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας, αποφεύγοντας τις ανθυγιεινές συνήθειες, όπως το κάπνισμα και την καθιστική ζωή. Ο αθλητισμός δεν είναιτο φάρμακο για όσους αποκτήσουν καρδιαγγειακά προβλήματα. Ο αθλητισμός δεν είναι για να επιδεικνύουμε το καλογυμνασμένο σώμα μας δίπλα στο νοῦςὑγιήςἐν σώματι ὑγιεῖ. Δεν ορίζεται και δεν βιώνεται έτσι από όσους αθλούνται και όσους θέλουμε να ασχοληθούν με αυτόν δια βίου.

Κομμάτι της ζωής μας γίνεται ότι μας έχει προσφέρει ευχάριστες στιγμές κυρίως στην παιδική μας ηλικία, ότι έχει χαρίσει ευχάριστες αναμνήσεις στο σώμα και την ψυχή των παιδιών. Για αυτό μια οργανωμένη κοινωνία θα πρέπει να προσφέρει τη δυνατότητα στους νέους και στα παιδιά μας να έχουν εύκολη πρόσβαση σε κατάλληλους και σύγχρονους αθλητικούς χώρους. Να μπορούν να συμμετέχουνσε αγώνες, προπονήσεις, τουρνουά στη γειτονιά τους. Να μεγαλώνουν σε έναν δήμο με γήπεδα λειτουργικά, καθαρά, σύγχρονα και με προσωπικό συντήρησης. Όλοι βλέπουμε τα γηπεδάκια 5x5 και τα εφιαλτικά σύρματα που βγαίνουν από τη θέση τους και απειλούν τη σωματική ακεραιότητα των παιδιών. Τα σπασμένα ταμπλό στις μπασκέτες, τα ακατάλληλα τσιμεντένια δάπεδα, τα ελάχιστα γήπεδα τένις, βόλεϊ και χάντμπολ. Την έλλειψη φωτισμού αλλά και σκίασης για τους ατελείωτους καύσωνες του Αγρινίου.

Αυτοί οι χώροι είναι απαραίτητοι για όλους τους πολίτες, προσφέροντας ταυτόχρονα σημαντική βοήθεια στους υποχρηματοδοτούμενους συλλόγους που αγωνίζονται ολομόναχοι, μαζί με παράγοντες, προπονητές και γονείς για πράγματα αυτονόητα.

Ο αθλητισμός σε κάθε Δήμο θα πρέπει να έχει έναν ευρύτερο χαρακτήρα, με έναν σχεδιασμό που να καλύπτει στο σύνολο της τη νεολαίας.

Πιστεύουμε ταυτόχρονα στην ανάγκη καλλιέργειας και ανάπτυξης του αγωνιστικού αθλητισμού, ο οποίος συμβάλει στην προβολή του τόπου και της χώρας μας, κάτι όμως που προϋποθέτει σύγχρονες εγκαταστάσεις, επιστημονική στελέχωση των αρμόδιων τμημάτων του Δήμου, προετοιμασία και κίνητρα για τους αθλητές, που δεν θα περιορίζονται μόνο σε οικονομικά.

Ζούμε σε μια πόλη που οι αλάνες χάθηκαν, το γηπεδάκι απέναντι από το ΙΚΑ, έγινε μια εκτυφλωτική στην κυριολεξία μαρμάρινη πλατεία,γεμίσαμε σιντριβάνια, πλατείες και πεζοδρόμια, και πιτσιρίκια τα οποία δεν μπορούν να παίξουν ΠΟΥΘΕΝΑ!

Στο δήμο Αγρινίου έχουμε ένα κλειστό γυμναστήριο στο ΔΑΚ Μιχάλης Κούσης και άλλο ένα κλειστό (περιορισμένων διαστάσεων και δυνατοτήτων με βάση τους σύγχρονους κανονισμούς των ομαδικών αθλημάτων) στην αερογέφυρα. ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού κλειστό γυμναστήριο. Ένα απαρχαιωμένο κολυμβητήριο, ενεργειακά και λειτουργικά (πισίνα με χλώριο) και ένα γήπεδο στίβου με ταρτάν επιεικώς ακατάλληλο εδώ και χρόνια. Γήπεδα ποδοσφαίρου στα χωριά του Δήμου, χωρίς την απαραίτητη υποδομή (λειτουργικά και καθαρά αποδυτήρια, χώρους εξυπηρέτησης και υγιεινής θεατών, ιατρείο για την παροχή πρώτων βοηθειών, προσωπικό και συντήρηση του αγωνιστικού και των υπολοίπων χώρων). Μάταια θα ψάξετε για να βρείτε σε αυτόν τον Δήμο σηματοδοτημένες διαδρομές, μονοπάτια τρεξίματος – περπατήματος, ποδηλάτου, θεματικών πάρκων αθλητικού περιεχομένου κλπ.

Τί να πούμε για τη δυνατότητα πρόσβασης στους χώρους άθλησης της πόλη μας των συμπολιτών μας με αναπηρικό αμαξίδιο. Τριτοκοσμικές καταστάσεις για ένα κομμάτι του πληθυσμού, που έχει μεγάλη ανάγκη για άσκηση, κοινωνική συναναστροφή, σεβασμό και κατανόηση.

Συνεχίζουμε με τις αθλητικές υποδομές – προαύλια των σχολείων μας, την ευθύνη των οποίων έχει αναλάβει ο Δήμος. Το μάθημα της Φυσικής Αγωγής εκτός από τους περιορισμούς που έχει λόγω ελάχιστων ωρών στην πρωτοβάθμια αλλά και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μοιάζει με χάσιμο χρόνου στα μάτια των εφήβων, λόγω των ανύπαρκτων ή ακατάλληλων υποδομών για αθλοπαιδιές και άσκηση γενικότερα.

Αναλογιζόμενοι το τί πρέπει να γίνει και το τί υπάρχει στο Δήμο Αγρινίου, το Ανυπότακτο Αγρίνιο θα αγωνιστεί για την αλλαγή αυτής της κατάστασης.

Άμεσα προτείνουμε:

 Καταγραφή,Έλεγχος και Συντήρησηόλων των αθλητικών εγκαταστάσεων του Δήμου.

 Κεντρική διαχείριση των εγκαταστάσεων προς όφελος όλων των δημοτών και επιτέλους με πραγματικό ενδιαφέρον για τους ΑΜΕΑ συμπολίτες μας.

 Σχεδιασμός νέων – σύγχρονων χώρων άθλησης, με έμφαση στην ποικιλία, δημιουργικότητα και εκμετάλλευση όλων των δυνατοτήτων της πόλη μας και του φυσικού περιβάλλοντός της με απόλυτο σεβασμό και βιώσιμη προοπτική.

 Ενεργειακή αναβάθμιση & αυτονομία όλων των εγκαταστάσεων (με απλές, σύγχρονες και οικονομικά συμφέρουσες προτάσεις).

 Σχεδιασμός και δημιουργία προγραμμάτων άσκησης και αναψυχής για όλες τις ηλικιακές ομάδες της πόλης μας.

 Σχεδιασμός και δημιουργία προγραμμάτων άσκησης και αναψυχής για τους συμπολίτες μας με κάθε είδους αναπηρία (σωματική και νοητική) με στόχο την πλήρη ένταξη τους στην κοινωνία, με στόχο δηλαδή να κάνουμε το αυτονόητο.

 Στήριξη και υποδομές για τα ερασιτεχνικά σωματεία της πόλης μας.

Σκέψεις και προτάσεις υπάρχουν πολλές. Κάποιες έχουν ήδη εφαρμοστεί σε άλλες πόλεις και χώρες με σημαντικά αποτελέσματα και άλλες είναι προτάσεις για το δικό μας συγκεκριμένο τόπο με τις ιδιαίτερες ανάγκες και προοπτικές του. Όλες όμως κινούνται στη λογική ότι ο αθλητισμός είναι Κοινωνικό Δημόσιο Αγαθό, ανάγκη αδιαπραγμάτευτη για τη νεολαία μας, δείγμα πολιτισμού, παιδείας και εν τέλει ποιότητας ζωής.

Αθλητισμός χωρίς αποκλεισμούς, με ελπίδα και αλληλεγγύη.

Αυτόν τον αθλητισμό θέλουμε και μπορούμε να φέρουμε στο Δήμο μας.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το ιδιωτικό και το δημόσιο

Ο τόπος μου;

Οι μεγάλες αλλαγές έρχονται πάντα από τα κάτω