Περί υγείας

Γράφει η Χριστίνα Νείλα, παιδίατρος, υποψήφια δημοτική σύμβουλος με το Ανυπότακτο Αγρίνιο 

Η προεκλογική περίοδος αναγκάζει πολλούς από τους υποψήφιους σωτήρες μας να ασχοληθούν, έστω και σε επίπεδο επικοινωνίας, με φλέγοντα θέματα του τόπου μας, όπως η κατάσταση των δημόσιων δομών υγείας, οι ελλείψεις τους σε προσωπικό και η δυσλειτουργία τους, όπως ακριβώς συμβαίνει με το νοσοκομείο της πόλης μας, μια εικόνα βέβαια που λίγο έως πολύ εμφανίζεται σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας.

Οι επισκέψεις των υποψήφιων δημάρχων, με την ανάλογη κουστωδία να μοιράζει κάρτες και χαμόγελα δεξιά και αριστερά, με τάχα μου ενδιαφέρον και αγωνία για τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων και την απεριόριστη στήριξη τους στα δίκαια αιτήματα της υγειονομικής κοινότητας, φαίνεται ότι είναι κενές περιεχομένου.

Τούτο πιστοποιείται από την εκκωφαντική απουσία αρκετών από αυτών σε όλες τις κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν. Ορισμένοι μάλιστα υπερθεματίζουν ζητώντας να περά-σει η ευθύνη των δομών υγείας από την κεντρική εξουσία στον πρώτο και δεύτερο βαθμό τοπικής διοίκησης, για να λειτουργήσουν δήθεν καλύτερα. 

Ακριβώς ό,τι επιτάσσουν τα μνημόνια και οι δανειστές, δια μέσω του θεσμικού πλαισίου του

Καλλικράτη που διέπει τους δυο βαθμούς της τοπικής διοίκησης .

Καθόλου τυχαίο, επίσης, ότι πέρα από τα ανέξοδα λόγια στήριξης δεν θα βγει ποτέ από το στόμα τους το παραμικρό για τις πολιτικές που ευθύνονται για την κατάρρευση του Ε.Σ.Υ, εκεί... τσιμουδιά.

Άραγε, τι θα έπρεπε να κάνουν όλοι αυτοί που διεκδικούν τον δημαρχιακό θώκο, θα αναρωτηθεί κάποιος, όταν μάλιστα ξεπερνά τις αρμοδιότητές

τους η λειτουργία του νοσοκομείου και των κέντρων υγείας;

Είναι απλό.. να διατυπώσουν προτάσεις άμεσα εφαρμόσιμες που να προάγουν τη δημόσια υγεία.

Όταν μιλάμε για τη δημόσια υγεία δεν αναφερόμαστε μόνο στην εύρυθμη λειτουργία ενός νοσοκομείου ή ενός κέντρου υγείας, αλλά σε

πλήθος παραγόντων που επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά αυτή. Η σωστή και έγκαιρη συντήρηση των δημοτικών μας κτιρίων με πρωταρχική μέριμνα στα σχολεία όλων των βαθμίδων, η προστασία του φυσικού μας περιβάλλοντος, το αποχετευτικό μας σύστημα και η ποιότητα του νερού μας, οι ασφαλείς χώροι άθλησης και παιγνιδιού , η ηχορύπανση και το θέμα δια-χείρισης των σκουπιδιών, η επικινδυνότητα των δρόμων μας καθώς και των πεζοδρομίων με αποτέλεσμα την πρόκληση ατυχημάτων, οι χώροι εργασίας των δημοτικών υπαλλήλων μας, τα σχέδια ανακούφισης ευπαθών ομάδων σε μια κρίσιμη περίσταση όπως σεισμός, φωτιά πλημμύρες και πολλά άλλα.

Πραγματικά θα ήταν ευχής έργο αν αύριο το πρωί η όποια δημοτική αρχή προκύψει κάνει κάτι απλό αλλά και τόσο χρήσιμο και αναγκαίο, πέρα από το να οραματίζεται μεγαλεπήβολα έργα. Την προμήθεια και εγκατάσταση καθαριστών αέρα σε κάθε σχολειό και κάθε δημοτικό κτίριο. Η περίοδος της πανδημίας μας έδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο πως ο καθαρός αέρας αποτελεί τον βασικό ανασταλτικό παράγοντα μετάδοσης μιας λοιμώδους νόσου όπως ο covid, η γρίπη, το κρυολόγημα κ.α. Η βελτίωση που θα είχαμε από αυτή την τόσο απλή κίνηση θα ήταν θεαματική, αυτό δείχνουν όλες οι σχετικές μελέτες. Όμως εδώ αποδείχτηκε ότι η πραγματικότητα και οι υπαρκτές ανάγκες της βρέθηκαν αντιμέτωπες με τις πολιτικές επιλογές των κυβερνώντων. Το πρόσφατο παράδειγμα διανομής ακατάλληλων μασκών σε μέγεθος σωβρακοφανέλας και ατομικών παγουριών στους μικρούς μαθητές με τη συμ-μετοχή της Κεντρικής ένωσης δήμων ΚΕΔΕ, μαζί με την ταυτόχρονη αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, δείχνει ακριβώς αυτό.

Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί και με την τοποθέτηση απινιδωτών σε διάφορα πολυσύχναστα σημεία της πόλης. Η πρόταση αυτή κατατέθηκε από το Ανυπότακτο Αγρίνιο στην πρώτη του θητεία και ευτυχώς υιοθετήθηκε άμεσα, αλλά σίγουρα χρειαζόμαστε περισσότερους και παράλληλα ανθρώπους που θα έχουν εκπαιδευτεί γι αυτό.

Με άλλα λόγια μπορούν άμεσα να γίνουν πράγματα που να βελτιώσουν την δημόσια υγεία της πόλης μας, τα οποία δεν χρειάζονται υπέρογκα ποσά. Φαίνεται όμως ότι, αν η έγνοια σου είναι το πώς θα διαχειριστείς

 τα δεκάδες εκατομμύρια των ΕΣΠΑ, δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με τα μικρά. Καιρός να δούμε ότι το πράγμα μπορεί και πρέπει να πάει αλλιώς.