Καλή σχολική χρονιά

Γράφει ο Στέλιος Μερμίγκης 

Ως μαθητής πάντα ένιωθα ένα κόμπο στο λαιμό με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Το ίδιο συναίσθημα νιώθω και ως γονιός πλέον μαθητών. Η δευτεροβάθμια έχει μετατραπεί σ ένα απέραντο εξεταστικό κάτεργο για τους μαθητές, η ανθούσα βιομηχανία των φροντιστηρίων και των ιδιαίτερων είναι αδιάψευστος μάρτυρας τούτου, ενώ οι εκπαιδευτικοί καλούνται να τρέχουν πίσω από οδηγίες της πολιτικής ηγεσίας για την κάλυψη μιας απέραντης και εν πολλοίς άχρηστης ύλης μόνο για τους τύπους.

Στα τρία χρόνια της πανδημίας δεν έγινε το παραμικρό να βελτιωθούν οι συνθήκες των σχολείων π.χ. με τη εγκατάσταση συστημάτων καθαρισμού αέρα δείχνοντας την εγκληματική αδιαφορία της πολιτείας για τα παιδιά της την ώρα μάλιστα που η χώρα κατέχει υψηλή θέση στην παγκόσμια κατάταξη στην απώλεια ανθρώπων.

Οπότε ας της αφιερώσω εδώ τα λόγια του Σεφέρη που τα είχε πει για μια άλλη ηγεσία του τόπου μας εκείνη της δεκαετίας του 40 μιας και θεωρώ ότι και οι σημερινοί είναι άξιοι συνεχιστές της τότε πολιτικής παράδοσης:

«Tέτοια νιάτα, και να κρατούν το τιμόνι οι πιο ανάπηροι, οι πιο άψυχοι άνθρωποι που έβγαλε ποτέ ο τόπος. Τι κατάρα»