Η κλιματική αλλαγή και το χάος λόγω έργων

Γράφει ο Στέλιος Μερμίγκης

Το σύνολο του αστικού πολιτικού προσωπικού της χώρας, από τους πιο αδαείς και αμόρφωτους έως τους πιο έξυπνους και καλλιεργημένους πολιτικούς μας, σε κάθε ευκαιρία δημόσιας τοποθέτησης παραδέχεται εδώ και κάμποσα χρόνια την ύπαρξη της κλιματικής αλλαγής από την αλόγιστη ανθρώπινη παρέμβαση. Η προστασία του περιβάλλοντος και της φύσης δεν λείπει από κανένα πολιτικό πρόγραμμα, ενώ πλήθος νομοθετικών πρωτοβουλιών αλλά και άλλων δράσεων έχει συχνά-πυκνά αυτόν τον τίτλο ως προμετωπίδα.

Οι πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη επ’ αφορμή των καταστροφικών πυρκαγιών που πλήττουν για ακόμη μια φορά την πατρίδα μας είναι χαρακτηριστικές: «Εάν υπάρχουν λίγοι που έχουν επιφυλάξεις για το ότι η κλιματική αλλαγή είναι ένα πραγματικό φαινόμενο, ας έρθουν εδώ να δουν την ένταση των φαινομένων», προσθέτοντας πως «εάν δεν κάνουμε κάτι σύντομα, θα αντιμετωπίζουμε ολοένα και πιο δραματικές καταστάσεις».

Τι έκανε λοιπόν ο τιμονιέρης της κυβέρνησης για να φρενάρει ή και να αναστρέψει την καταστροφική αυτή πορεία; Ας θυμηθούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα των έργων του:

1. Με νομοθετική παρέμβαση κατάργησε τον όποιο περιορισμό υπήρχε μέχρι τότε για επενδυτικές δράσεις σε περιοχές Natura. Η ανάπτυξη λοιπόν, κατά τον πρωθυπουργό, θα έρθει με επενδύσεις που δεν θα τις σταματούν οι όποιες «περιβαλλοντικές αγκυλώσεις» υπήρχαν στο παρελθόν.

2. Eκανε τα πάντα προκειμένου ο χώρος του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό να δοθεί ως αντιπαροχή μπιρ παρά στον εθνικό μας real estate κ. Λάτση προκειμένου να φτιαχτούν πολυτελή διαμερίσματα και καζίνο και όχι φυσικά να μεταμορφωθεί ο χώρος αυτός σ’ ένα μητροπολιτικό πάρκο που τόσο ανάγκη το έχει η περιοχή του λεκανοπεδίου.

3. Προέβη σε ανάλογες νομοθετικές πρωτοβουλίες προκειμένου οι επενδυτές εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής να μπορούν να λειτουργούν ασύδοτα καταστρέφοντας ό,τι υπάρχει από φύση στην περιοχή αυτή.

4. Συνεχίζουν την πολιτική συμφωνιών με τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες για εξορύξεις φυσικού αερίου από περιοχές όπως το Ζαγόρι στην Ηπειρο μέχρι τις θάλασσες στο Ιόνιο και στο Αιγαίο, οδηγώντας τη χώρα ακόμη και στην πιθανότητα πολεμικής εμπλοκής με τους γείτονες Τούρκους για τα συμφέροντα των πετρελαιάδων και για την εξόρυξη μιας καταστροφικής για το περιβάλλον καύσιμης ύλης.

5. Συνεχίζουν ακάθεκτοι το έγκλημα της εκτροπής του άνου ρου του Αχελώου ποταμού με τη λειτουργία του φράγματος τόσο της Μεσοχώρας όσο και αυτού της Συκιάς, καταστρέφοντας και το τελευταίο απομεινάρι του μοναδικού αυτού ποταμού.

6. Αδειοδοτούν όπου μπορεί να φανταστεί κανείς τη δημιουργία τεράστιων αιολικών πάρκων προκειμένου οι λιγοστές εταιρείες που μπορούν να υλοποιούν τέτοιες γιγάντιες επενδύσεις να πληρώνονται αδρά μέσω των παχυλών επιδοτήσεων από τους λογαριασμούς των καταναλωτών καταστρέφοντας δάση και κορφές.

7. Πετσόκοψαν τον προϋπολογισμό για τη δασοπροστασία και από τα 17,7 εκατομμύρια που αιτήθηκαν τα δασαρχεία για τις ανάγκες αυτές τους έδωσαν μόλις 1,7 εκατομμύρια να προβούν στις αναγκαίες παρεμβάσεις.

Από τα παραπάνω ενδεικτικά παραδείγματα φαίνεται όχι μόνο η τεράστια απόσταση λόγων και έργων τους, κάτι για το οποίο είμαστε εκπαιδευμένοι ως λαός εδώ και χρόνια, αλλά κυρίως η καταπληκτική συνέχεια που υπάρχει στο κράτος, μιας και οι περισσότερες από τις ενέργειες αυτές έρχονται ως συνέχεια από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Η προστασία του περιβάλλοντος λοιπόν είναι πλέον βασικός όρος ύπαρξής μας και για αυτό καλό θα ήταν να το αντιμετωπίσουμε με την ανάλογη πολιτική και κοινωνική στάση μας που θα προϋποθέτει μια τελείως διαφορετική οικονομική, κοινωνική και κυρίως πολιτική συγκρότηση, στον αντίποδα του κυρίαρχου αφηγήματος που μας έχει φτάσει στην κόλαση αυτή.