Η επιμνημόσυνη δέηση των 120

Πραγματοποιήθηκε σήμερα η επιμνημόσυνη δέηση των 120 ψυχών που εκτελέστηκαν τη μεγάλη Παρασκευή του 1944. Στελέχη της δημοτικής αρχής της πολιτικής και στρατιωτικής - αστυνομικής εξουσίας έδωσαν το παρών. Ευελπιστούμε στα επόμενα χρόνια να γίνουν  κι άλλες εκδηλώσεις ώστε να τιμηθεί η μνήμη των 120 εκτελεσθέντων για να περάσει το συμβάν αυτό στη συλλογική μνήμη. Πιστεύουμε ότι αυτές οι ψυχές αξίζει να τιμηθούν με κάτι παραπάνω από μία επιμνημόσυνη δέηση και μία κατάθεση στεφάνου.







Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το ιδιωτικό και το δημόσιο

Εικόνα
Γράφει η Κυλάφη Σπυριδούλα* Σκηνή 1η: Πρωινός περίπατος με το κατοικίδιο σε κεντρική γειτονιά της πόλης, λίγο πιο πέρα από την απαστράπτουσα κεντρική πλατεία και τους πεζοδρόμους της. Σπασμένες πλάκες πεζοδρομίων, αυτοκίνητα παρκαρισμένα ακόμη και πάνω στα πεζοδρόμια (λόγω και των υπό τρίμηνη ήδη ανακατασκευή δρόμων), σπασμένοι κάδοι απορριμμάτων, εναπόθεση βαρέων απορριμμάτων όπου τύχει. Σκηνή 2η: Καταπάτηση πεζοδρομίων από ιδιώτες με αυτοσχέδιες δενδροφυτεύσεις δήθεν καλλωπισμού, αλλά επί της ουσίας για επέκταση του ιδιωτικού χώρου, ώστε το πεζοδρόμιο να είναι απροσπέλαστο από τους πεζούς και να εξασφαλίζεται μεγαλύτερη ιδιωτικότητα στα ισόγεια διαμερίσματα των ιδιοκτητών. Σκηνή 3η: Τοποθέτηση λαμπτήρων σε δρόμο χωρίς προηγούμενη μελέτη λόγω αιτήματος μέρους μόνο των κατοίκων του δρόμου αυτού και παρά την διαμαρτυρία άλλων. Σκηνή 4η ,5η, …: Σχολεία χωρίς φύλαξη λόγω απουσίας κονδυλίων για τη σημαντική θέση του επιστάτη, με περιορισμένη δυνατότητα θέρμανσης, με ελλιπείς υποδομές χρήση
Διαβάστε περισσότερα

Ο τόπος μου;

Εικόνα
Του Δημήτρη Μασικα, Φοιτητής Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, υποψήφιος με το Ανυπότακτο Αγρίνιο στην τοπική Κοινότητα Ματαράγκας. Πριν από λίγες μέρες είχα βγει για ποτό με έναν καλό φίλο και συνομήλικό μου. Φέτος δώσαμε Πανελλήνιες• εγώ πέρασα στην Αθήνα και εκείνος στην Πάτρα. Οι συζητήσεις μας εκτυλίσσονταν γύρω από τα σχέδιά μας για το -άμεσο και μη- μέλλον. Λίγη ώρα και λίγες μπύρες μετά, τον ρώτησα: «Πώς νιώθεις που φεύγεις από το Αγρίνιο; Θα επέστρεφες ποτέ σε αυτό;». Κοιτάζοντάς με με απογοήτευση και μελαγχολία, μου απαντά: «Δε γνωρίζω, αδερφέ μου. Θα το ήθελα, μα νιώθω πως οι νέοι δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην πόλη μας. Από την άλλη, μου φαίνεται λιγάκι θλιβερό να επισκεπτόμαστε τον τόπο που μεγαλώσαμε, τον δικό μας τόπο, μόνο στις διακοπές του Πάσχα και των Χριστουγέννων…». Δυστυχώς, αυτή είναι η πικρή αλήθεια για την πόλη μας. Είναι μία όμορφη πόλη που έχει πολλές προοπτικές, οι οποίες, ωστόσο, μένουν μονίμως προοπτικές και ποτέ δεν γίνονται πραγματικότητα. Μία πόλη που δίνει την
Διαβάστε περισσότερα

Οι μεγάλες αλλαγές έρχονται πάντα από τα κάτω

Εικόνα
Της Άσπας Καρακώστα, φιλόλογος, Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με το Ανυπότακτο Αγρίνιο Κάθε δάσκαλος και γονιός γνωρίζει (ελπίζω) ότι πολύ περισσότερο από τη θεωρία, η πράξη και το προσωπικό παράδειγμα είναι εκείνα που μεταφέρουν το πιο δυνατό μήνυμα και αφήνουν το πιο ισχυρό αποτύπωμα στη διαμόρφωση ενός νέου ανθρώπου. Ας δούμε λοιπόν ένα παράδειγμα θεωρίας που μεταφέρει η ελληνική πολιτεία στους νέους μας, όπως αυτή αναπτύσσεται στο βιβλίο της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής της Γ’ Γυμνασίου /το ΚΟΥΠΟΥΑ που λένε τα παιδιά/, ένα από τα λίγα που έχουν απομείνει πια πάνω στο σχετικό γνωστικό αντικείμενο, έστω και σε επίπεδο θεωρίας. «Οι σύγχρονες κοινωνίες έχουν ανάγκη από τον ενεργό πολίτη, ο οποίος δραστηριοποιείται καθημερινά τόσο στα τοπικά όσο και στα διεθνή προβλήματα, που είναι κοινά για όλη την ανθρωπότητα. Το κεφάλαιο αυτό θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις τη σημασία της συμμετοχής σου ως πολίτη στη σύγχρονη ελληνική Πολιτεία. Η ανεξαρτησία και η δημοκρατία, που απολαμβάνεις σήμερα,
Διαβάστε περισσότερα