Οδός Σκόμπι, Αγρίνιο




Γράφει ο Στέλιος Μερμίγκης* 

Σαν χθες ξημέρωσε η ματωμένη Κυριακή του Δεκέμβρη του 1944, όταν οι συνεργάτες των Γερμανών μαζί με τους Εγγλέζους αποφάσισαν να πνίξουν στο αίμα τη μεγάλη διαδήλωση του ΕΑΜ. Τα γεγονότα από εκεί και πέρα, γνωστά. Η μάχη της Αθήνας αποτέλεσε μια σημαντική σελίδα στη νεότερη Ιστορία του τόπου μας και σημαντικό κρίκο τόσο στα γεγονότα που ακολούθησαν όσο και σε εκείνα που προηγήθηκαν.


Εδώ όμως θα ήθελα να σταθώ σε ένα ιστορικό γεγονός της πόλης μου, του Αγρινίου. Αφορά μια απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της που ελήφθη τον Μάρτιο του 1945. Λίγους μήνες μετά την ήττα και την ολέθρια, όπως αποδείχτηκε, για τα λαϊκά συμφέροντα Συμφωνία της Βάρκιζας.

Οι «νικητές» λοιπόν και στην πόλη μας πέταξαν στον δρόμο με τις κάννες των αγγλικών όπλων την εκλεγμένη δημοτική αρχή του Κακογιάννη και τοποθέτησαν στη θέση του δημάρχου έναν δικό τους άνθρωπο, τον δικηγόρο Σαγιώργη. Το νέο, λοιπόν, διορισμένο δημοτικό συμβούλιο της πόλης τότε, αφού ιεράρχησε τα προβλήματα του τόπου και τις ανάγκες του κόσμου, έκρινε σκόπιμο να πάρει ως πρώτη απόφαση την εξής: να δώσει το κλειδί της πόλης στον Τσόρτσιλ κάνοντάς τον επίτιμο δημότη Αγρινίου, καθώς επίσης να προβεί στην ονοματοδοσία ενός κεντρικού δρόμου του Αγρινίου δίνοντας το όνομα του στρατηγού Σκόμπι!

Ο δρόμος αυτός είναι η σημερινή οδός Κύπρου, η οποία, αν δεν είχαμε τα γεγονότα της Κύπρου, την τουρκική εισβολή και κατοχή, πιθανόν μέχρι σήμερα θα ονομαζόταν οδός Σκόμπι. Ως τη μεταπολίτευση ο δρόμος αυτός θα είχε το όνομα του Εγγλέζου στρατηγού των Δεκεμβριανών.

Βλέπουμε για ακόμη μια φορά πόσο κοντά μας είναι τα ιστορικά γεγονότα όσο και αν κάποιοι λυσσαλέα, αν και νικητές, από τότε δεν θέλουν να μιλάμε γι’ αυτά ή αν μιλάμε, να το κάνουμε από τη σκοπιά των αναθεωρητών της Ιστορίας, που διατυπώνουν ανιστόρητα πράγματα αποδεικνύοντας περίτρανα τον φόβο που προκάλεσε η μεγαλειώδης εκείνη λαϊκή εξέγερση, μια και έθεσε επί τάπητος το μέγα ερώτημα: Πώς θέλουμε να κυβερνηθούμε, πώς θέλουμε να ζήσουμε.

* Φαρμακοποιός στο Νοσοκομείο Αγρινίου

Πηγή : ΕΦΣΥΝ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το ιδιωτικό και το δημόσιο

Ο τόπος μου;

Οι μεγάλες αλλαγές έρχονται πάντα από τα κάτω