Ανυπότακτο Αγρίνιο

  Αγρίνιο, 30 Οκτωβρίου 2025 Στο Δημοτικό Συμβούλιο του Αγρινίου η δημοκρατία ανασαίνει με δυσκολία. Η δημοτική αρχή έχει μετατρέψει το κορυφαίο θεσμικό όργανο της πόλης σε γραφείο τύπου του Δημάρχου, με προειλημμένες αποφάσεις, «αποστειρωμένες» συνεδριάσεις και έναν κανονισμό λειτουργίας που περισσότερο φιμώνει παρά διευκολύνει τη συζήτηση. Ο διάλογος έχει καταντήσει διακοσμητικός και η διαφωνία θεωρείται αγένεια. Ωστόσο, η απάντηση στην απαξίωση των θεσμών δεν είναι οι αποχωρήσεις εντυπωσιασμού ειδικά όταν στα θέματα που θα συζητηθούν υπάρχει η γνωμοδότηση για το έργο της Τριχωνίδας όπου έρχεται από άλλη εταιρεία και σε άλλη μεριά και πρέπει όλοι μαζί να είμαστε απέναντι σε τέτοιες επιδιώξεις. Η αντιπολίτευση, επιλέγοντας τη φυγή, απλώς αδειάζει την καρέκλα που θα έπρεπε να είναι η φωνή των πολιτών. Η μάχη για τη δημοκρατία δεν δίνεται στα δελτία τύπου ή στα βίντεο των συνεδριάσεων· δίνεται μέσα στην αίθουσα, με επιμονή, επιχειρήματα και παρουσία. Δεν αποχωρείς όταν σε φιμώνουν...

Του Σωτήρη Μερμίγκη Στέκομαι σε ένα βάθρο από ερείπια. Φοράω κουρέλια, μα το βλέμμα μου είναι άδειο, ταυτόχρονα τετραπέραντο. Μιλάω αργά, η φωνή μου σπάει... Με είδατε; Με ακούσατε; Εγώ είμαι η φωνή που πνίγηκε στη φωτιά της Γάζας και στα ερείπια της Παλαιστίνης. Εγώ, το φάντασμα που πλανάται πάνω από τον εικοστό πρώτο αιώνα. Εδώ, σε αυτά τα καυτά χώματα, πέθανε ο Άνθρωπός σας. Όχι ο απλός, ο καθημερινός. Αυτός πέθαινε πάντα. Εδώ πέθανε ο Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ. Η Αναγέννηση, ο Ουμανισμός, ο Διαφωτισμός – όλα έγιναν σκόνη που την πήρε ο άνεμος του Ιορδάνη. Είδαμε μάνες να κοιτούν το νεκρό τους βρέφος με θρήνο, αλλά και με την πείνα του κανίβαλου–δεν μας αφήσατε ούτε νερό να πιούμε, ούτε φαΐ να φάμε. Είδαμε ανθρώπους να τους τουφεκίζουν στη μέση του δρόμου ενώ περίμεναν ίσαμε 14 ώρες να πάρουν ψίχουλα και έχοντας περπατήσει δεκάδες χιλιόμετρα για να φτάσουν να βρούν τα απαραίτητα για να ζήσουν. Είδαμε τα πτώματα στοιβαγμένα στους δρόμους, παγωμένα μνημεία μιας νέας εποχής, όπου ούτε ο θάνατος ...

Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου των 120 που έγιναν πρόσφατα στην πόλη του Αγρινίου, έρχονται με καθυστέρηση 80 χρόνων για να αποκαταστήσουν την ιστορική μνήμη και την αλήθεια του τόπου μας στη νεώτερη ιστορία του. Η αναγραφή των ονομάτων των εκτελεσμένων από τα τάγματα ασφαλείας την Μεγάλη Παρασκευή του 1944, καθώς και της γερμανικής διαταγής, αποτελεί αναγκαία συνθήκη για να αποδοθεί επιτέλους η ιστορική αλήθεια. Είναι όμως και η ικανή; Το μνημείο αποτελεί την αρχή για την απόδοση αυτής της σημαντικής και συνάμα τραγικής ιστορίας του τόπου μας. Από εδώ και εμπρός, η δημοτική αρχή, σε συνεργασία με διάφορους φορείς της πόλης, κυρίως με την εκπαιδευτική της κοινότητα, οφείλει να εγκαινιάσει ετήσιες εκδηλώσεις μνήμης που θα τιμούν και θα επικαιροποιούν το μήνυμα αυτής της μεγαλειώδους στιγμής, με επισκέψεις μαθητών και τη δημιουργία δρώμενων, που θα κορυφώνονται στις 14 Απρίλη κάθε χρόνου, στην δωσιλογική μαύρη επέτειο αυτής της τραγωδίας. Αυτές οι εκδηλώσεις θα συμβάλουν σίγουρα προς αυτή...

Δημοτικές και περιφερειακές κινήσεις από όλη την Ελλάδα, ανάμεσα σε αυτές και το Ανυπότακτο Αγρίνιο, προχωρούν σε κοινή παρέμβαση και ενώνουν τις φωνές τους με εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που κινητοποιούνται για να σπάσει ο ασφυκτικός αποκλεισμός της Γάζας. Με αιχμή την υποστήριξη στη διεθνή αποστολή March to Gaza, που οργανώθηκε από παλαιστινιακά συνδικάτα και κινητοποιεί πάνω από 2.500 αγωνιστές και αγωνίστριες από κάθε γωνιά του πλανήτη (μεταξύ τους και 205 από την Ελλάδα), οι κινήσεις καταγγέλλουν την εγκληματική συνέργεια ΗΠΑ, ΕΕ και Ισραήλ στην ανθρωπιστική καταστροφή και προτάσσουν την ανάγκη για μαζική, οργανωμένη και διεθνιστική αλληλεγγύη. Παράλληλα, καλούν σε μαζική συμμετοχή στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις της Κυριακής 15 Ιουνίου και απαιτούν τη διακοπή κάθε μορφής στρατιωτικής και οικονομικής συνεργασίας της ελληνικής κυβέρνησης με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ. Μέσα από τις τοπικές τους δομές και τους χώρους εργασίας, εκπαίδευσης και κοινωνικής ζωής, δεσμεύοντα...

Η Μετάβαση - Οργάνωση για την Κομμουνιστική Προοπτική και οι εκδόσεις Τόπος σας καλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Λεωνίδα Βατικιώτη ΟΥΚΡΑΝΙA - TO ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΑΝΟ Ακόμα κι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί Π Α Ρ Ο Υ Σ Ι Α Σ Η Β Ι Β Λ Ι Ο Υ Θα μιλήσουν οι: Γεράσιμος Αραβανής Θανάσης Σκαμνάκης και ο συγγραφέας Λεωνίδας Βατικιώτης στη Λέσχη του βιβλίου την Τρίτη 17/6/2025 και ώρα 08.00 μ.μ. (Αναστασιάδη Αβραάμ 2, κέντρο Αγρινίου, έναντι Τράπεζας της Ελλάδας)

Γράφει ο Στέλιος Μερμίγκης  Φέτος στις 14 Απριλίου συμπληρώνονται 81 χρόνια από την αποφράδα μέρα για την πόλη του Αγρινίου, εκείνη της Μεγάλης Παρασκευής του 1944. Τα ξημερώματα ο λοχίας Καρλ Βέρνερ οδήγησε στην κρεμάλα τρεις Αγρινιώτες αγωνιστές: τον Αβραάμ Αναστασιάδη, 52 ετών, τον Πάνο Σούλο, 22 ετών, και τον Χρήστο Σαλάκο, 23 ετών. Και αυτή ήταν η αρχή του θανατικού. Οι ταγματασφαλίτες φτάνουν διψασμένοι για εκδίκηση στις φυλακές της Αγίας Τριάδας. Συντονίζουν με προσοχή τη φρίκη. Επιλέγουν 117 ανθρώπους, τους χωρίζουν σε δεκάδες και τους εκτελούν. Απολογισμός 120 νεκροί, 117 τυφεκισμένοι και ακόμα τρεις αιωρούμενοι, χωρίς ταφή. Το μεσημέρι της επομένης, Μεγάλο Σάββατο, κατεβάζουν τους κρεμασμένους και τους πετούν στον λάκκο να σμίξουν με τους υπόλοιπους. Η φρίκη είχε αφορμή. Ηταν τα αντίποινα για το σαμποτάζ της σιδηροδρομικής γραμμής που προηγήθηκε λίγες μέρες πριν στην ευρύτερη περιοχή από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Ο Σαλάκος, λίγο πριν τον κουκουλώσουν, απευθύνθηκε στον προδό...