Το αφήγημα της ατομικής ευθύνης και το δεύτερο lockdown


Γράφει ο Γιώργος Κατσιπανος



Και τώρα είμαστε προ των πυλών για το 2ο  lockdown - ή μάλλον απαγορευτικό για να μην πάθει τίποτα κι ο Μπαμπινιώτης - και πάλι θα ακούσουμε τα της ατομικής ευθύνης.

Ένα αφήγημα που δεν είναι καινούργιο αφού τα τελευταία δέκα χρόνια την έλλειψη ατομικής ευθύνης πληρώνουμε. Η Κυρά Ρίτα που δεν έκοψε απόδειξη για την τυρόπιτα φταίει για την κατάντια, οι τεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι, οι κλέφτες μηχανικοί κ ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μάστορες που τα έπαιρναν μαύρα τόσα χρόνια κλπ κλπ. 

Ένας λαός που τραβάει τα πάνδεινα επειδή του λείπει αυτό το βασικό συστατικό. Της ατομικής ευθύνης. Υπάρχει όμως μία χρονική περίοδος όπου αυτό το συστατικό εξαφανίζεται και ξαφνικά ο λαός γίνεται σοφός. Εξαφανίζεται κάθε τετραετία που εκάστοτε άρχοντες ξεχνούν αυτά της ατομικής ευθύνης και ζητούν την ψήφο από τον σοφό ελληνικό λαό που πάντα ξέρει τι κάνει.

Έτσι λοιπόν με την έλλειψη αυτής της ικανότητας φτάσαμε στο δεύτερο lockdown. Για να δούμε όμως πέρα από την έλλειψη ατομικής ευθύνης υπάρχει μήπως και η κρατική ή συλλογική ευθύνη; Στο πρώτο απαγορευτικό για παράδειγμα όλοι συνετιστηκαμε και γίναμε υπόδειγμα πολιτών για την αντιμετώπιση του κορονοιου παγκοσμιως. Έκτοτε έχουν περάσει τόσοι μήνες και δεν έγινε καμία προσπάθεια για να οχυρωθεί το εθνικό σύστημα υγείας, να μειωθούν οι άνθρωποι στα μέσα μαζικής μεταφοράς, να προσληφθούν καινούργιοι καθηγητές, νέοι γιατροί, να αραιώσουν οι μαθητές στα σχολεία, να επιταχθούν κτίρια για να γίνουν σχολεία κλπ.

Άντ' αυτού βλέπουμε να ξοδεύεται δημόσιο χρήμα σε μεγάλους περιπάτους, σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, σε εργολαβίες που βγαίνουν σε αδιέξοδο κλπ. 

Η κυβέρνηση αυτή  εν μέσω της κρίσης της πανδημίας έχει ξεκάθαρο στόχο κι αυτό φαίνεται από την επιθυμία να αλλάξει τα εργασιακά ,να περάσει το νέο πτωχευτικό κώδικα, να καταργήσει την εισαγγελέα διαφθοράς και να παραγράφονται τα αδικήματα των εκδοτών και καναλαρχών. Γιατί αυτοί οι νόμοι ψηφίζονται τώρα. 

Συνεχίζει λοιπόν ακάθεκτη το έργο της παρόλες τις δυσμενείς συνθήκες για τον λαό. 

Και τελικά πόσο θα αντέξει το αφήγημα της ατομικής ευθύνης; Θα αντέξει πολύ απ'ότι φαίνεται. Κι αυτό γιατί το έχουμε πιστέψει. 

Επίσης έχουμε χάσει και την κοινή μας λογική. Δεν βάζουμε το κεφάλι μας να φέρνει σβούρες που έλεγαν κι οι παλιοί. Τρώμε αμασητη ότι πληροφορία μας δίνεται στο πιάτο με αποτέλεσμα το σύστημα να οχυρώνεται καλύτερα. 

Γιατί το σύστημα πάντα θα βρίσκει τρόπο να πετάει το μπαλάκι στον απλό λαό και στην ατομική ευθύνη. Το τελευταίο παράδειγμα είναι αυτό που έγινε με την αύξηση των κρουσμάτων του κορονοιου όπου δεν φταίει το άνοιγμα των συνόρων για παράδειγμα για την αύξηση αυτή ούτε οι κακοί χειρισμοί της κυβέρνησης αλλά  το πλήθος του κόσμου που μαζεύτηκε έξω από το εφετείο στην Αθήνα στη δική της Χρυσής Αυγής.

Ως πότε λοιπόν θα είμαστε έρμαια της αυτοπροσβολής μας; Η απάντηση σύντομα στις οθόνες μας. 

Καλό απαγορευτικό!

ΥΓ Για να μην υπάρχει καμία παρεξήγηση δεν είμαι ούτε από τους αρνητές των μέτρων ατομικής προστασίας και υγιεινής αλλά ούτε και από τους αρνητές της χρήσης μάσκας . Ο κορονοϊός υπάρχει και είναι σοβαρό θέμα παγκοσμίως.  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το ιδιωτικό και το δημόσιο

Ο τόπος μου;

Οι μεγάλες αλλαγές έρχονται πάντα από τα κάτω