Μήπως να ξεκινήσουμε από τα βασικά;

Του Στέλιου Μερμίγκη 

Mε αφορμή την 25η Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού, διαβάζω ότι η Δημοτική Αρχή της πόλης μας υλοποιεί δράσεις και καλά κάνει, πρόληψης, ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σε συνεργασία με διαφόρους φορείς και συλλόγους. Είναι προφανές ότι δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς για την αναγκαιότητα της πρόληψης και το τεράστιο ατομικό και κοινωνικό όφελος αυτής. Η πρωτοβουλία της Φώφης Γεννηματά μαζί με άλλες βουλευτίνες το 2017 απέδωσε καρπούς με τη δημιουργία νόμου από την τότε ηγεσία του υπουργείου υγείας για την συνταγογράφηση της ψηφιακής μαστογραφίας για γυναίκες άνω των 40 ετών. Αργότερα το 2020 ο Μητσοτάκης προσπάθησε να καπηλευτεί τον ήδη υπάρχοντα νόμο ως δικιά του πρωτοβουλία αλλά εισέπραξε πληρωμένη απάντηση από την Γεννηματά μέσα στο κοινοβούλιο.

Το μέγα ζητούμενο σήμερα είναι να απαιτήσουμε από την πολιτεία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και να δημιουργήσει οργανωμένα δημόσια κέντρα όπου η κάθε γυναίκα θα αντιμετωπίζεται με τη δέουσα επιστημονική προσοχή από όλους τους επαγγελματίες υγείας που απαιτούνται να διαχειριστούν μια τέτοια ασθενή. Έχω την πεποίθηση ότι οι περισσότεροι είμαστε γνώστες για τον Γολγοθά που τραβάει μια γυναίκα και οι οικείοι της όταν βρεθεί αντιμέτωπη με ένα τόσο σοβαρό ζήτημα υγείας.

Σήμερα λοιπόν που κάμποσοι μεγαλοσχήμονες θα ξεστομίζουν διάφορα ωραία λόγια για την ανάγκη πρόληψης του καρκίνου του μαστού ας τους θυμίσουμε ότι ολόκληρες περιοχές στην επικράτεια της χώρας μας και δεν μιλώ μόνο για τις δυσπρόσιτες περιοχές δεν υπάρχει η δυνατότητα να εκτελούνται ψηφιακές μαστογραφίες και αντίστοιχα υπερηχογραφήματα για διάφορους λόγους, στις δημόσιες δομές τους, αφήνοντας στην τύχη τους το πλήθος των ανασφάλιστων γυναικών. Μια απ' αυτές τις περιοχές είναι και ο δήμος μας. Μήπως να ξεκινήσουμε από τα βασικά;