Στέλιος Μερμίγκης, Ανυπότακτο Αγρίνιο: «Να σηκώσουμε ξανά τις προσδοκίες της κοινωνίας»

Συνέντευξη του Στέλιου Μερμίγκη, επικεφαλής της κίνησης Ανυπότακτο Αγρίνιο στο kommon.gr

       Ποια είναι η πολιτική ταυτότητα και η διαδικασία συγκρότησης του σχήματος;

    Το Ανυπότακτο Αγρίνιο είναι αποτέλεσμα της γενικής πολιτικής συγκύριας με την εμφάνισης μιας κινηματικής πλημμυρίδας στο δημόσιο χώρο που επικρατούσε στα πρώτα χρόνια της κρίσης. Η κατάρρευση της κανονικότητας για πλήθος ανθρώπων που επέφεραν με βίαιο τρόπο τα μνημόνια οδήγησε αρκετούς από αυτούς στο δρόμο του αγώνα προκειμένου να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους. Ταυτόχρονα, καλλιέργησε σε λιγότερους, είναι αλήθεια, και την προσδοκία να διαμορφωθεί ένα άλλο πλαίσιο λειτουργίας της πολιτικής παρέμβασης με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τα όσα μέχρι τότε ήταν κυρίαρχα. Έτσι άνθρωποι από διάφορες οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς αλλά και ανένταχτοι, οι οποίοι σήμερα είναι η πλειοψηφία, μη χωρώντας στα διαχειριστικά διλλήματα και τις αναθέσεις του τότε ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν να ιδρύσουν μια λαϊκή συνέλευση με το όνομα Ανυπότακτο Αγρίνιο, προκειμένου να θεμελιώσουν και με αυτό τον τρόπο την παρέμβαση τους σε μια σειρά ζητήματα που απασχολούσαν εκείνη την εποχή την πόλη μας

    Πως κρίνετε την πολιτική της κυβέρνησης για την Τοπική αυτοδιοίκηση; 

      Η νέα σοσιαλδημοκρατία, πείθοντας μεγάλα τμήματα της κοινωνίας για μια «φιλολαϊκή» διαχείριση της κρίσης εντός της ΕΕ και μια «αναίμακτη» έξοδο από τα μνημόνια, κατάφερε να απορροφήσει τους τριγμούς που προκάλεσε η κορυφαία στιγμή του δημοψηφίσματος το καλοκαίρι του 2015.

Η περίοδος από το 2010 έως σήμερα σηματοδοτείται από μια σειρά πολύ σημαντικών θεσμικών αλλαγών στην τοπική διοίκηση, ξεκινώντας από την ψήφιση του «Καλλικράτη» και την μετεξέλιξη του στο σχέδιο «Κλεισθένης». Βασική επιδίωξη των αλλαγών αυτών σε συνδυασμό με τη συνολικότερη διαδικασία περιστολής του δημόσιου τομέα είναι: 

1. Η κατάργηση των δημόσιων κοινωνικών παροχών και η ενίσχυση του «φιλάνθρωπου κεφαλαίου». 

2. Η ιδιωτικοποίηση κερδοφόρων τομέων της εθνικής και τοπικής οικονομίας. 

3. Η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού πλούτου. 

4. Η αντιδραστικοποίηση του πολιτικού συστήματος. 

5. Η μεγέθυνση του θεσμού της ανταποδοτικότητας σε μια σειρά δημοτικών υπηρεσιών και η ακόμα μεγαλύτερη αύξηση των φόρων. 

Η «τοπική αυτοδιοίκηση» αποτελεί, αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής, ιδεολογικής, και οικονομικής λειτουργίας του κεντρικού αστικού κράτους, που εξασφαλίζει την μακροπρόθεσμη αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης, την ίδια ώρα που οι λειτουργίες της σχετίζονται με σημαντικότατες πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές και επιτρέπουν την αποτελεσματικότερη οργάνωση του πλειοψηφικού διαχειριστικού συνασπισμού της διοίκησης σε τοπικό επίπεδο, έτσι όπως αυτό θα συγκροτηθεί με την υλοποίηση του «Κλεισθένη». 

     Ποια περιθώρια παρέμβασης υπάρχουν για ένα σχήμα με τα πολιτικά χαρακτηριστικά που περιγράψατε; 

    Το Δημοτικό Συμβούλιο Αγρινίου, όλα τα προηγούμενα πέντε χρόνια ως «Καλλικρατικό» θεσμικό όργανο, αποτέλεσε, εκ του αποτελέσματος, νομιμοποιητικό όργανο συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών. Συναίνεσε και κατοχύρωσε αποτελεσματικά με την θεσμική και φυσική σιωπή της διαπαραταξιακής πλειοψηφίας του, τους αυθαίρετους και καταστροφικούς πολλές φορές σχεδιασμούς, της κεντρικής διοίκησης και των δανειστών της, αν εξαιρέσει κανείς κάποια ανέξοδα ψηφίσματα. 

Απόφαση μας είναι να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για την δημιουργία μιας νέας πλειοψηφίας, που θα μετατρέψει το Δημοτικό Συμβούλιο Αγρινίου, από όργανο νομιμοποίησης των αποφάσεων του Δημάρχου και εργαλείο υλοποίησης των μνημονιακών επιλογών, σε λαϊκό και μαχητικό όργανο αντίστασης και ανάσχεσης της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης. Γι’ αυτό συμμετέχουμε, στηρίζουμε, αναβαθμίζουμε και αγωνιζόμαστε να συγκροτήσουμε νέες συλλογικότητες αγώνα και να συμβάλλουμε στον μεταξύ τους συντονισμό. 

Το σημαντικότερο και ουσιαστικότερο μέτρο για την κατάργηση του τοπικού καθεστωτικού κράτους, το οποίο θα αγωνιστούμε να προπαγανδίσουμε, ως πάγιο και διαρκές αίτημα-δέσμευση, είναι η κατάρτιση στο Δήμου του Αγρινίου ενός λαϊκού συμμετοχικού προϋπολογισμού. Απαραίτητη προϋπόθεση για την κατάρτισή του αποτελεί η δημιουργία σε όλο τον Δήμο κοινοτικών λαϊκών συνελεύσεων, σε όλες τις τοπικές κοινότητες του Δήμου, καθώς επίσης και η συγκρότηση λαϊκών συνελεύσεων γειτονιάς στα μεγάλα αστικά κέντρα της πόλης του Αγρινίου και του Αγίου Κωνσταντίνου. Οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου είναι υποχρεωμένες να επεξεργάζονται και να κοστολογούν το σύνολο των προτάσεων, οι οποίες θα επιστρέφουν στις συνελεύσεις προς αξιολόγηση. Αυτές, και μόνο αυτές, έχουν και την τελική απόφαση για το ποιες προτάσεις θα υλοποιηθούν. Το Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο έχει απ' το νόμο την ευθύνη για την έγκριση του Προϋπολογισμού, εντάσσει δεσμευτικά γι' αυτό στον προϋπολογισμό και χωρίς εξαιρέσεις, τις αποφάσεις των συνελεύσεων. 

     Ποια μπορεί να είναι η συμβολή των αυτοδιοικητικών σχημάτων στην υπόθεση της ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης της Αριστεράς; 

    Τα σχήματα πόλης δεν είναι οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς και δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς. Το μεγάλο στοίχημα σήμερα είναι να σηκώσουμε ξανά τις προσδοκίες της κοινωνίας και να σταματήσουμε την επιβολή της βάρβαρης κανονικότητας που μας έχει επιβληθεί.

Αυτό προϋποθέτει α) συμμετοχή του κόσμου σε κάτι που θα νιώθει ότι έχει λόγο και δεν καπελώνεται από οργανώσεις β) προτάσεις, δράσεις και παρεμβάσεις που θα είναι απολύτως κατανοητές από την κοινωνία, για θέματα που αφορούν την καθημερινότητα της αλλά και ικανότητα να συνδέεις όλα αυτά με τις γενικότερες πολιτικές επιλογές που εφαρμόζονται στην επικράτεια της χώρας και όχι μόνο. 

Οι όποιες νίκες σε τοπικό επίπεδο με τις παραπάνω προϋποθέσεις θα λειτουργήσουν, όχι μόνο ενθαρρυντικά, αλλά θα παρέμβουν κυρίως καταλυτικά στη λειτουργία μιας σύγχρονης Αριστεράς, που θα θέλει να είναι χρήσιμη για την κοινωνία επαναφέροντας την πολιτική δράση ξανά στο προσκήνιο

                                                                                                        

       Ποια ιεραρχείτε ως σπουδαιότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο δήμος Αγρινίου; 

     Τα προβλήματα της πόλης είναι κατά την εκτίμηση μας τα προβλήματα εκείνα που αντιμετωπίζει λίγο πολύ κάθε πόλη. Το ζήτημα της σχολικής στέγης ειδικά στην πρωτοβάθμια είναι αυτό που βγάζει μάτι. Το προβληματικό δίκτυο ύδρευσης με τις σωλήνες αμιάντου στο κέντρο της πόλης, αλλά και την έλλειψη χαρτογράφησης του, το προβληματικό δίκτυο στα γειτονικά χωριά, που καθιστά την διακοπή του νερού σε σταθερή ροή, δίνοντας μια άθλια κανονικότητα στην καθημερινότητα χιλιάδων κατοίκων επιβεβαιώνουν την γύμνια της πόλης μας σε υποδομές. 

Το παντοροϊκό αποχετευτικό δίκτυο είναι αυτό που καθιστά τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού προβληματική. Η απομόνωση της πόλης από την Ιόνια Οδό και το επικίνδυνο επαρχιακό οδικό δίκτυο αποτελούν αιτία για πλήθος τροχαίων ατυχημάτων. Το προβληματικό γενικό πολεοδομικό σχέδιο, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως εργαλείο ανάπτυξης, έχει εγκληματικά λάθη και αστοχίες. Ολόκληρες περιοχές της πόλης χρήζουν πολεοδομικής παρέμβασης μιας και οι κοινόχρηστοι χώροι είναι λίγοι σε πλήρη παρακμή, ατάκτως ειρημένοι, χωρίς να δίνουν την δυνατότητα στους κατοίκους να μπορούν να τους απολαύσουν. 

Η ιστορική μνήμη της πόλης με την θυσία των εκτελεσθέντων τον Απρίλη του 1944 από τα τάγματα ασφάλειας, καθώς και το κτιριακό απόθεμα κυρίως βιομηχανικών κτιρίων που δείχνουν την πόλη του καπνού και των εργατικών αγώνων τους, είναι βαθιά θαμμένα και απαιτούν επειγόντως την ανάδειξη τους με παρέμβαση, τόσο από την δημοτική αρχή, όσο και από την κυβέρνηση μιας και στην κατοχή τους βρίσκονται σπουδαία κτίρια τα οποία έχουν αφεθεί στην ανελέητη φθορά του χρόνου 

       Οι δικές σας προτάσεις και προτεραιότητες;

 Βασική μας αυτοδιοικητική πρόταση-προτεραιότητα είναι η κατάργηση του «Κλεισθένη» στην πράξη. Θεωρούμε ότι ο τρόπος με τον οποίο ο «Κλεισθένης» έρχεται να οργανώσει την τοπική διοίκηση και να ρυθμίσει τα θέματα που αφορούν την κανονικότητα της ζωής των συνδημοτών μας, κάθε άλλο παρά προς το συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων της περιοχής μας κινείται. Αποστερεί ακόμα και το ελάχιστο δικαίωμα των Κοινοτήτων να συγκροτήσουν αυτόνομη και αυτοδύναμη σύγχρονη συλλογική και λαϊκή δημοκρατική οργάνωση της τοπικής μας κοινωνίας, έτσι ώστε αυτή να μπορεί να επιβάλει τη θέλησή της στις πολιτικές που σχεδιάζονται και εφαρμόζονται στο Δήμο, αλλά και στην κάθε Κοινότητα ξεχωριστά.

Έχουμε και διακηρυκτικά υποστηρίξει ότι ο Κλεισθένης αποτελεί τη συνέχεια, τον «εκσυγχρονισμό» και την εμπέδωση των προηγούμενων πλαισίων, για την προώθηση των αναδιαρθρώσεων των «αγορών» μέσω της τοπικής διοίκησης, την «αποτελεσματικότερη και ταχύτερη» πρόσδεση και διαπλοκή των δήμων και των περιφερειών με τα πολυεθνικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς, την προώθηση της επιχειρηματικότητκα καιανταποδοτικότητας στη λειτουργία των δήμων και φυσικά τη σταδιακή συρρίκνωση (έως εξαφανίσεως) των κοινωνικών υπηρεσιών.